European integration and its effects on the European nation-state

Abstract

IV ÖZET Avrupa Bütünleşmesi sürecinin Avrupa ulus-devletine olan etkileri ve ulus-devlet kavramının aldığı son şekli irdeleyebilmek için geçmişten günümüze yapılan bir çok analizin vardığı ortak nokta, ulus-devletlerin etkinliğini koruduğunu göstermektedir. Globalleşme ve bütünleşme hareketlerinin olumsuz etkilerine rağmen işlevlerini ve gücünü tamamen kaybetmemiş olan ulus-devlet, bir çok açıdan Avrupa Birliği içerisinde de siyasal hayatın halen en etkin çıkış noktasıdır. Alınan tüm kararlar, başlatılan tüm süreçler ve siyasal bütünleşme yolunda atılan her adım, Birliğe üye ulus-devletlerin kontrolünden geçmektedir. Her ne kadar ileri boyutlarda ulus- devletlerden Avrupa Birliği'ne egemenlik devri ve kurumların giderek daha etkin karar alma gücüne ulaştığı görülse de, bu durum tamamen ulus-devletlerin özgür iradeleriyle meydana gelmektedir; dolayısıyla Birliği amaçlarına ulaşmada motive eden ve gereken insiyatifleri üreten başlıca kurum ulus-devlettir. Bu bağlamda ulus- 1 devletler AB şemsiyesi altında, globalleşme ve karşılıklı bağımlılığın giderek arttığı bir ortamda kendilerini yeniden üretme fırsatı bulmaktadırlar. Bu surette, AB, onlar için karşı konulması gereken bir tehdit değil, tersine ekonomik ve siyasi faydalarıyla varlıklarını daha güçlü bir biçimde sürdürmelerine olanak sağlayan `demirledikleri kuytu bir liman` haline gelmektedir.. Avrupalılaştırma politikaları sayesinde kendi başlarına altından kalkamayacakları bir çok alanda yakın işbirliği olanağı bulan ulus- devletler, ekonomiden sosyal yaşama sayısız reformlar (halk desteği olmadığı durumlarda AB'ye sığınarak) gerçekleştirmiştir. Avrupa Birliği ister federal bir devlet haline gelsin, isterse genişleme ve giderek yavaşlayan karar alma mekanizmaları yüzünden bir gerileme sürecine girsin Avrupa ulus-devletlerinin varlıklarını değişime uğrasalar da sürdürmeleri ve AB'nin geleceğinde başlıca söz sahibi durumunda olmaları kaçınılmaz gibi görünmektedir.

ABSTRACT The European nation-state, which did not lose its functions and powers despite the negative effects of globalisation and integration movements, is still the main corner stone of the political life within the European Union. All the decisions, processes and every step toward the political integration are under the ultimate control of the nation- states. In spite of the fact that the European Union is strengthened by the transfer of sovereignty from the member nation-states, this situation emerges from the free-will of nation-states themselves; by this way, the main institution that produce the essential initiatives and motivate the European Union in the way of achieving its i goals, is the nation-state. Within this perspective, nation-states find the opportunity df regenerating themselves under the umbrella of the European Union, in an environment where the effects of globalisation, and increasing interdependency are quite high. So, the European Union is not a threat that must be prevented from, for the nation-states, but it becomes `a still harbour` that provide better solutions to the economic, social and political problems.