The europeanization of foreign policy in Turkey: The case of the Aegean dispute in Turkey-Greece relations

Abstract

Bu tez çalışmasında, Türk Dış Politikasının Avrupalılaşması, rasyonel tercih kurumsalcı bakış açısından ele alınmaktadır. Tezin temel argümanı Türk Dış Politikasının Avrupalılaşmasında rasyonel faydacı bir yaklaşımın etkili olduğudur. Nitekim, Avrupalılaşmanın karşılığında Türkiye'nin AB'ye tam üye olması beklenmektedir. Bu çerçevede, ilk olarak, Üye ve Aday Devletlerde iç ve dış politika alanlarının Avrupalılaşmasını açıklamaya yönelik teorik çerçeve sunulmaktadır. Ayrıca, Türk Dış Politikasının Avrupalılaşmasının genel bir incelemesi yapılmaktadır. Daha sonra, Türkiye-Yunanistan ilişkileri Ege Sorunu özelinde ele alınmaktadır. Bu bağlamda, Ege Sorununun hukuki ve politik yanları incelenmekte ve iki ülkenin konuya ilişkin görüş farklılıkları ortaya konmaktadır. Takip eden bölümde, Türk ve Yunan Dış Politikalarında önemli bir mesele olan Ege Sorununun, 1999 yılı Aralık ayında gerçekleştirilen Helsinki Zirvesi'nde Avrupalılaştığı ifade edilmektedir. Türkiye-Yunanistan ilişkilerinin uzlaşma yönünde ilerlemesinde AB'nin ne derece etkili olduğu incelenmektedir. Ayrıca, Helsinki Zirvesi'nden önceki dönemde iki ülkeyi uzlaşmaya iten olaylardan kısaca bahsedilmektedir. Böylelikle, iki ülke arasındaki uzlaşma sürecinin, Türkiye'nin adaylığının Helsinki Zirvesi'nde ilan edilmesiyle Avrupalılaştığı ifade edilmektedir. Son olarak, Türk Dış Politikasının Avrupalılaşmasının AB'ye tam üyelik beklentisinin inandırıcılığını yitirmemesine önemli ölçüde bağlı olduğu sonucuna varılmaktadır.

In this thesis, the Europeanization of foreign policy in Turkey is evaluated from the viewpoint of rational-choice institutionalism. The main argument of the thesis is that rational instrumentality underlies the Europeanization of foreign policy in Turkey because Turkey expects full membership of the EU in return for its Europeanization. In this regard, firstly, theoretical framework to account for the influence of the EU on domestic and foreign policy fields in the Member and Candidate States is presented. Also, an overall assessment of the Europeanization of foreign policy in Turkey is made. Then, Turkey-Greece relations are elaborated with special reference to the Aegean dispute. In this regard, the legal and political aspects of the Aegean dispute and bilateral differences of the two countries over it are studied. In the same vein, the Europeanization of the Aegean dispute at the December 1999 Helsinki European Council despite its high resilience in Turkish and Greek Foreign Policy is underlined. Then, the influence of the EU on the continuing process of rapprochement between Turkey and Greece is evaluated. Furthermore, incidents that pushed the two countries for rapprochement in the period before the 1999 Helsinki European Council are mentioned concisely. Thus, the Europeanization of the process of rapprochement between the two countries after Turkeys candidacy was declared at the 1999 Helsinki European Council is emphasized. Overall, it is concluded that the Europeanization of TFP is highly contingent on the credibility of the prospect of full membership of the EU.