Europeanization of minority rights in Turkey and Greece: A comparative analysis

Abstract

Avrupa Birliği (AB), standart bir azınlık hakları politikası olmamasına rağmen, 'azınlıklara saygı ve onların korunması' şartını Kopenhag Kriterlerine eklemiş ve bu şartı yerine getiren aday ülkeleri üyeliğe kabul etmeye başlamıştır. Böylece, AB şartlılık mekanizması aracılığıyla aday ve başvuran ülkeleri azınlıklarına hem pozitif hem de negatif haklar vermesi için zorlamaktadır. Eğer bu haklar AB standartlarında olmazsa üyeliğe kabul etmemektedir. Aslında, azınlık hakları konusunda bir AB standardı da yoktur. Eğer AB'nin Türkiye ve Yunanistan'ın azınlık haklarını koruma mekanizmalarını geliştirmeleri üzerine uyguladığı baskı karşılaştırılacak olursa, Türkiye'nin Yunanistan'dan daha etkin bir şekilde Avrupalılaştığı görülmektedir. Böylece, Türkiye'de azınlık hakları konusunda ülkeyi teknik olarak AB üyesi olmaya elverişli hale getiren önemli gelişmeler yaşanırken, Türkiye'nin bu reformları daha etkin bir şekilde uygulaması gerekmektedir. Ayrıca Türkiye, Avrupalılaşma sürecinin sosyal-öğrenme kısmını yerine getirmek için hem hükümet düzeyinde hem de toplumsal düzeyde azınlık ve diğer marjinal gruplara karşı olan algısını değiştirmelidir. Benzer şekilde, Yunanistan da taraf olduğu birkaç uluslararası antlaşmaya dayanarak 1990'ların başındaki 'yasal eşitlik-eşit yurttaşlık' felsefesini daha çok pozitif azınlık hakları vererek benimsemelidir.

Even though the European Union (EU) does not have a common minority rights policy, it has put 'the respect for and protection of minorities' as a condition (within the political conditionality of the Copenhagen criteria) for full membership. In this way, through its conditionality mechanism, the EU forces candidate and applicant countries to provide both negative and positive rights to their minorities. According to the EU, these rights should be at the EU standard which standard is actually absent. Moreover, when the impact of the EU on Turkey and Greece with regard to the enhancement of minority rights protection is compared and contrasted, Turkey appears to be more effectively Europeanized than Greece. Therefore, while significant developments have taken place in Turkey concerning the protection of minority rights which technically makes it eligible for full EU membership, the country should begin to more effectively implement these reforms. Furthermore, Turkey should also change its both governmental and societal perception of minorities and other marginalized groups in terms of completing the social-learning element of the Europeanization process. Similarly, Greece should also adopt the 'legal equality-equal citizenship' philosophy of the early 1990s stemming from some major international agreements by granting more positive minority rights.