Genç yetişkinlerin siyasal kimlik biçimlenmesinin ve toplumsal katılımının siyasal toplumsallaşma bağlamında incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada siyasal toplumsallaşma etmenlerinin genç yetişkinlerin siyasal kimlik biçimlenmesine ve toplumsal katılım beklentilerine etkileri araştırılmıştır. Siyasal toplumsallaşma etmenleri olarak toplumsal katılıma, siyasal iletişime ve kitle iletişim araçlarının kullanımına ilişkin değişkenler, ebeveynlik boyutları, sosyal sorumluluk ve sosyo-demografik özellikler incelenmiştir. Siyasal kimlik biçimlenmesinin toplumsal katılım beklentisi ve kimlik boyutları ile ilişkisi de araştırılmıştır. Araştırma grubu 25 ile 35 yaşları arasında İstanbul'da yaşayan genç yetişkinlerden oluşmaktadır. Katılımcılar kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırma değişkenleri arasındaki ilişkiler t-testleri, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve hiyerarşik çoklu regresyon ile analiz edilmiştir. Siyasal kimliğe en fazla etkide bulunan ebeveynlik boyutlarının annelerin özerklik desteği ve babaların psikolojik kontrolü olduğu bulunmuştur. Toplumsal katılım geçmişinin ve ebeveynler ile siyasal iletişimin hem siyasal kimlik statülerini hem de toplumsal katılım beklentisini yordadığı belirlenmiştir. Başarılı ve ipotekli kimlik statüsü gruplarının toplumsal katılım beklentilerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Siyasal alanda askıya alınmış kimlik statüsü en büyük kimlik statüsü grubunu oluşturmuştur. Eğitim düzeyinin siyasal kimliği yordayan en önemli sosyo-demografik etmen olduğu belirlenmiştir. Siyasal alandaki kimlik biçimlenmesi ile genel düzeydeki kimlik gelişimi arasında içsel yatırım süreci açısından paralellik olduğu gösterilmiştir. Bulgular kimlik gelişimi kuramları, siyasal toplumsallaşma yaklaşımları ve toplumsal katılım çalışmaları ile ilişkili olarak yorumlanmıştır.

In this study, the effects of political socialization factors on political identity formation and future civic engagement of young adults were examined. Variables related to civic engagement, political communication and use of media, parenting dimensions, social responsibility and socio-demographic variables were studied as political socialization factors. The relationship of political identity formation with future civic engagement and identity dimensions was also examined. The research group involved 988 young adults between the ages of 25 and 35, living in Istanbul. The participants were reached using convenience sampling. The relationship between research variables were analyzed with t-tests, one-way analysis of variance (ANOVA) and hierarchical multiple regression. The most predictive parenting dimensions of political identity were found to be maternal autonomy support and paternal psychological control. Past civic engagement and political communication with parents were identified to be the most important predictors of both political identity statuses and future civic engagement. Participants in achieved and foreclosed identity statuses had high expectation regarding future civic engagement. Moratorium was the identity status with most participants. The analysis showed that education level was the most important socio-demographic factor predicting political identity. Identity formation in political domain was shown to parallel identity development in general in terms of commitment process. The results were discussed with regard to identity theories, political socialization approaches and civic engagement studies.