1930-1980 yılları arasında İstanbul`da yazlık evler-Kadıköy örneğinin incelenmesi

Abstract

Sayfiye anlam olarak, şehre yakın olan ve yaz mevsimlerinde gidilen konut veya bu konutların inşa edildiği bölgeyi ifade etmektedir. İstanbul 18.yy'ın ortalarından 20.yy'ın başına kadar geçen sürede önemli sayfiye alanlarına sahiptir. Bu sayfiye alanları Bizans döneminden başlayarak 1980'li yıllara kadar varlığını sürdürmektedir. İstanbul'da her bölgenin sayfiye dokusunun dönüşümü aynı şekilde gerçekleşmemiştir. Tarihi Yarımadanın çevresinde başlayan sayfiye yerleşimi, ulaşım ağının gelişmesiyle daha geniş bir bölgeye yayılmıştır. Önceleri sayfiye alanı olarak kullanılan birçok yerleşim yeri zamanla kent merkezi haline gelmiştir. Bununla birlikte yeni sayfiye alanları keşfedilmeye başlanmıştır. İstanbul'da ilk olarak yaz mevsiminde gidilen yazlık saraylar sayfiye kavramının gelişmesine neden olmuştur. Saraylar ile başlayan sayfiyeye gitme alışkanlığı 1930'lu yıllarda `yazlık ev` olarak anılmaya başlamış ve mimari değişimlere uğramıştır. Bu mimari değişim saray olarak kullanılan yazlıklardan, tek veya iki katlı olarak inşa edilen geniş bahçeli yaz evlerine dönüşüm ile olmuştur. İstanbul'da deniz ulaşımının sağladığı kolaylık ile sayfiye yerleşimi Boğaziçi kıyı şeridinde gelişim göstermeye başlamıştır. Yazlık ev gelişimi ise Anadolu yakasında kıyı şeridinden sonra tren istasyonları çevresinde de olmuştur. Yazlık evlerin gelişim sürecinde mimari yapısında da değişimler olmuştur. 1930'larda tek tek inşa edilen bu konutlar 1980'li yıllarda apartmanlaşan ve siteleşen bir yapıya dönüşmüştür. Tez boyunca İstanbul'da ve yakın çevresinde yaz evlerinin yıllara göre değişen mimarisi de belgelenmiştir. İstanbul bölgesi 1980 yılı sonrasında kentsel bir büyüme göstermiştir. Nüfusun artmasıyla yapı stoku da artmış, sayfiye bölgesi ve yazlık olarak kullanılan alanlar birer kentsel alana dönüşmüştür .Bu dönemde tek veya iki katlı olarak inşa edilen birçok yaz evi yıkılmış yerine apartmanlar inşa edilmiştir. Bunun bir sonucu olarak İstanbul'un dışında yeni yazlık alanlar keşfedilmeye başlanmıştır. 1930-1980 yılları arasında İstanbul'da sayfiye-yazlık niteliğinin sürdüren Kadıköy bölgesi, tezin özel olarak incelediği bölgedir. Kadıköy bölgesinde 1930-1980 yılları arasında sahil şeridinde ve banliyö tren hattı boyunca tek veya iki katlı yazlıklar inşa edilmiştir. 1980 yılından sonra İstanbul'da yazlık kavramı bitmiştir. Yazlık ev kavramı Anadolu'nun (ve Trakya'nın) çeşitli noktalarına taşınmaya başlamıştır. Tez boyunca Kadıköy sahil şeridinde ve tren istasyonu çevresinde gelişen yazlık evler incelenerek mimari benzerlikleri saptanmıştır.

It is close to the city and countryside as meaning, is navigated in the summer, the housing estates which were built or refers to the area. Istanbul are the middle of the 18th century until the beginning of the 20th century the time important countryside areas. Starting from the Byzantine period these countryside areas until the 1980s. The countryside each region tissue transformation in Istanbul, in the same way. Historic cottage settlement starting around the peninsula, with the development of the transportation network is spread over a wider area. At first, over time many used the area as a municipality in the District of summer cottage has become the hub of the city. However, it has been attempted to be new countryside areas. As the first in Istanbul in the summer, the Summer Palace are navigated to the development of the concept of summer cottage. We go, starting with the habit of palaces in the 1930s, became known as the `summer house` and architectural has undergone changes. This architectural change is used as a Summer Palace, built as a single or two-story summer houses garden has been with the conversion. The ease of the cottage with sea transport in Istanbul, the Bosphorus coastline development layout. Holiday House after the coastline on the Anatolian side of the development of railway stations has been around. Summer houses in the development process and changes in the structure of the architecture. in the 1930s this individual dwellings in the 1980s has evolved into a apartmanlaşan and siteleşen structure. Thesis in İstanbul and throughout the summer houses in the immediate vicinity of the year according to the changing architecture are documented at.Istanbul region has shown an urban growth after the year 1980. Increasing of the population structure and increased inventory, this field is used as a summer cottage area and they turned into urban area (Ya and Binan, 2017). During this period, one-or two-storey summer house constructed was demolished instead of many apartment buildings have been built. As a result, except for cottage areas of İstanbul started to be explored. 1930-1980 cottage-cottage in İstanbul between the years of continuing of the Kadikoy district, is examine specifically the thesis. Kadıköy district between the years 1930-1980 's seafront promenade and one-or two-storey suburban train line along the dachas were built. the concept of summer in İstanbul since the 1980 's over. Holiday house concept of Anatolia (and Thrace) started to relocate at various points. Kadıköy along the coastline and the thesis train station around houses can be determined by examining the architectural similarities.