Bukkal segment distalizasyonunda zigoma ankrajı ve ağız dışı ankraj uygulamalarının karşılaştırılması

Abstract

Bu tez çalışması bukkal segment distalizasyonunda zigoma ankraj sisteminin iskeletsel, dentoalveoler ve yumuşak dokular üzerindeki etkilerinin incelenmesi ve bu etkilerin servikal headgear ankrajıyla karşılaştırılması amacıyla yürütülmüştür.Dişsel Sınıf II posterior ilişki, iskeletsel Sınıf I veya II sagital ilişkiye sahip hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Ayrıca araştırmaya alınmak için düşük açılı veya normal vertikal büyüme paterni, tüm daimi dişlerin varlığı, maksiller dental arkta çapraşıklık ve/veya artmış overjet, mandibuler dental arkta çok az yer darlığı olması veya hiç olmaması, normal veya artmış overbite, tam sürmüş maksiller ikinci molarlar gibi kriterler de aranmıştır. Bu kriterleri sağlayan 30 hasta 2 gruba ayrılmıştır.Distalizasyon başlangıcında ortalama yaşları 14.74 yıl olan 15 hastadan oluşan birinci grupta, zigoma ankraj sistemi ile bukkal segment distalizasyonu yapılmıştır. Zigoma plağından birinci premolar braketinin mezialindeki sıkıştırılabilir ark teli kuvvet çengeline uzanan nikel-titanyum kapalı sarmal yaylar ile, her iki tarafta 450 gram distalizasyon kuvveti uygulanmıştır.Distalizasyon başlangıcında ortalama yaşları 15.26 yıl olan 15 hastadan oluşan ikinci grupta, servikal headgear ile bukkal segment distalizasyonu yapılmıştır. Dış kolu başlangıçta okluzal düzleme paralel olan ve bukkal segmentte özellikle kanin ve birinci premolarlar arasında diastemalar açıldıktan sonra 10-15° yukarı açılandırılan yüz arkı kullanılarak her iki tarafta 450 gram distalizasyon kuvveti uygulanmıştır. Hastalardan headgearlerini günde en az 20 saat kullanmaları istenmiştir.Bütün hastalarda sınıf II bukkal ilişki başarıyla düzeltilip Sınıf I bukkal ilişki sağlanmıştır. Bukkal segment distalizasyonunun ortalama süresi zigoma ankraj grubunda 9.03 ± 0.62 ay, servikal headgear grubunda 9.00 ± 0.76 ay olarak ölçülmüş, gruplar arasında fark bulunmamıştır.Tedavi gruplarında oluşan değişiklikleri belirlemek için lateral sefalometrik filmler üzerinde 43, alçı modeller üzerinde 6 parametre ölçülmüştür.Normal dağılım gösteren ve homojen varyanslı olup tekrarlı ölçüm içeren grup ortalamaları İki Faktörlü Tekrarlı Ölçümler Varyans Analizi ve Bonferroni düzeltmeli t testi ile, yaş ve tedavi süresi parametrelerinin grup ortalamaları ise Student t testi ile karşılaştırılmıştır. Normal dağılıma uymayan veya heterojen varyanslı olan grup ortalamalarının karşılaştırılmasında ise bağımsız gruplar için Mann Whitney U testi, bağımlı gruplar için ise Wilcoxon testi kullanılmıştır.Bukkal segment distalizasyonuna bağlı olarak her iki tedavi grubunda da, `A' noktası geriye gitmiş, mandibula posterior rotasyon yapmış, ön yüz yükseklikleri artmıştır. Her iki grupta da maksiller posterior dişlerde p<0.001 düzeyinde önemli miktarda distalizasyon sağlanmıştır. Bunun yanısıra, zigoma ankraj grubundaki premolarlar dışında, her iki grupta da tüm maksiller posterior dişlerde distale devrilme görülmüştür. Zigoma ankraj grubunda maksiller posterior dişlerde vertikal hareket görülmezken, servikal headgear grubunda premolarlarda ekstrüzyon gözlenmiştir. Her iki grupta da maksiller keserler retrüze olmuş ve overjet azalmıştır. Overbite yalnızca servikal headgear grubunda azalmıştır. Alt ve üst dudaklarda her iki grupta da belirgin retrüzyon saptanmıştır. Bütün maksiller posterior dişlerde distobukkal rotasyona rastlanmış, ancak zigoma ankraj grubunda özellikle premolarlardaki rotasyon daha belirgin bulunmuştur. Zigoma ankraj sistemi ile hiç bir ağız dışı aygıt kullanmadan, servikal headgear ile benzer sonuçlar elde edilebildiği ve Sınıf II ilişkinin düzeltilebildiği gösterilmiştir.

This thesis study was carried out to evaluate the skeletal, dentoalveolar and soft tissue effects of zygoma anchorage system in buccal segment distalization and to compare these effects with extra-oral cervical headgear anchorage.Patients with Class II dental malocclusion with bilateral Class II posterior dental and Class I or Class II sagittal skeletal relation were included in the study. Criterions such as low angle or normal vertical growth pattern, presence of all permanent teeth, anterior crowding in the maxillary dental arch and/or increased overjet, minimum or no crowding in the mandibulary dental arch, normal or increased overbite, completely erupted maxillary second molars were also checked for inclusion. 30 patients fulfilling these criteria were divided into 2 groups.The first group, which consisted of 15 patients with average age of 14.74 years at the beginning of distalization received buccal segment distalization with zygoma anchorage system. A distalization force of 450 grams was applied on each side with nickel-titanium closed coil springs attached to the zygoma anchor and extended to the crimpable arch wire power hooks placed mesial to the first premolar brackets.The second group, which consisted of 15 patients with average age of 15.26 years at the beginning of distalization received buccal segment distalization with cervical headgear. A distalization force of 450 grams was applied on each side with the facebow?s outer bow parallel to the occlusal plane at the beginning and bent 10-15° upwards after diastemas occurred at the buccal segment. The patients were instructed to wear their headgears at least 20 hours a day.In all patients, the Class II buccal relation was successfully corrected to Class I buccal relation. The mean duration of the buccal segment distalization was 9.03 ± 0.62 months in the first group and 9.00 ± 0.76 months in the second group, and the difference between the groups was not significant. In order to define the changes that occurred in the groups, 43 parameters were measured on lateral cephalometric films and 6 parameters on dental casts.The group means of age and distalization time parameters were compared by Student t test. The group means of variables including repeated measures and normally distributed with homogeneous variances were compared with 2x2 Repeated Measures Analysis of Variance and Bonferroni adjusted t test. For the comparison of the group means of variables not normally distributed with heterogeneous variances, Mann Whitney U test was used for the independent groups and Wilcoxon test was used for the dependent groups.As a result of buccal segment distalization, point `A? moved backwards, the mandible rotated posteriorly and the anterior facial heights increased in both treatment groups. All maxillary posterior teeth were distalized significantly (P<0.001) in both groups. Besides, distal tipping was observed at all maxillary posterior teeth in both groups, except for the premolars in the zygoma anchorage group. The maxillary posterior teeth did not show vertical movements in the zygoma anchorage group, but the premolars extruded in the cervical headgear group. The maxillary incisors were retruded and overjet was decreased in both groups. Overbite decreased only in the cervical headgear group. The upper and lower lips showed significant retrusions in both groups. Both maxillary posterior teeth rotated distobuccaly, but the rotations of the premolars were more profound in the zygoma anchorage group. It was observed that without using any extraoral appliance, similar effects to cervical headgear were obtained and Class II relation was corrected with the zygoma anchorage system.