Farklı irrigasyon solüsyonlarının ve ışıkla aktive olan dezenfeksiyon sistemlerinin Enterococcus faecalis biyofilmi üzerindeki antimikrobiyal etkinliklerinin in vitro olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; % 5,25'lik Sodyum hipoklorit, % 2'lik Klorheksidin glukonat, % 100'lük Oktenidin hidroklorit ve iki farklı ışıkla aktive olan dezenfeksiyon sisteminin (Fotosan ve metilen mavisi & diyot lazer), E. faecalis biyofilmi üzerindeki antimikrobiyal etkinliklerinin bakteri kültür yöntemi ve lazer taramalı konfokal mikroskop ile değerlendirilmesidir.Çalışmada 9,7 mm çapında, 1,5 mm kalınlığında standart hidroksiapatit diskler üzerinde 4 hafta boyunca E. faecalis biyofilmi oluşturuldu. 4 hafta sonunda, yüzeyi E. faecalis biyofilmi ile kaplanan diskler, test edilen irrigasyon solüsyonları içerisinde 1 dk ve 5 dk bekletildi. Işıkla aktive olan dezenfeksiyon sistemlerinden Fotosan grubunda diskler fotosensitizer ajanın içerisine daldırılarak üretici firmanın talimatları doğrultusunda 30 sn LED ışık cihazı ile ışınlandı. Diğer grupta ise diskler metilen mavisi içerisine daldırılarak 30 sn diyot lazer ile ışınlandı. Disklerin fotosensitizer ajanların içerisinde bekleme süreleri, her iki grup için de ışınlama süresi dahil olacak şekilde toplam 1dk ve 5 dk olarak ayarlandı. Kültür yönteminde diskler antimikrobiyal işlemlerin ardından, üzerlerinde kalan yapışık bakterileri sökmek için 1 dk ultrasonik su banyosunda bekletildi. Disklerin yüzeyinden sökülen bakterilerin oluşturduğu süspansiyondan TSA'ya ekimler yapıldı ve 37 °C'de 24 saat bekletildikten sonra besiyeri üzerinde üreyen koloniler sayılarak canlı bakteri sayısı hesaplandı. Lazer taramalı konfokal mikroskop analizi için diskler floresan boyalarla boyanarak üzerlerindeki ölü (kırmızı) ve canlı (yeşil) bakteriler tespit edildi. Ölü hücre / total hücre oranı hesaplandı.Elde edilen verilere göre her iki yöntem ve uygulama süresinde de kontrol grubu SF hariç test edilen irrigasyon solüsyonlarının hepsi ışıkla aktive olan dezenfeksiyon sistemlerinden daha etkili bulundu. % 5,25'lik NaOCl ile % 100'lük Oktenidin hidroklorit arasında istatistiksel olarak fark gözlenmedi. % 2'lik CHX, % 5,25'lik NaOCl'den daha az etkili bulunurken, % 100'lük Oktenidin hidroklorit ile arasında istatistiksel olarak fark saptanmadı. Her iki yöntem ve uygulama süresinde de test edilen ışıkla aktive olan dezenfeksiyon sistemleri arasında fark bulunmadı. Kültür yönteminde ışıkla aktive olan dezenfeksiyon sistemi Fotosan ile SF arasında istatistiksel olarak fark saptanmadı. Lazer taramalı konfokal mikroskop analizi sonuçlarına göre ise 1 dk uygulama süresinde Fotosan grubu, 5 dk uygulama süresinde ise diyot lazer grubu ile kontrol grubu SF arasında istatistiksel olarak fark bulunmadı. Kültür yönteminde Fotosan grubu hariç diğer tüm gruplarda 1 dk ve 5 dk uygulama süreleri arasında istatistiksel olarak fark gözlenmedi. Fotosan grubunda 5 dk uygulama süresi 1 dk'ya göre istatistiksel olarak daha etkili bulundu. Lazer taramalı konfokal mikroskop analizi sonuçlarına göre ise tüm gruplarda uygulama süreleri arasında istatistiksel olarak fark gözlenmedi. Elde edilen verilere göre iki yöntem arasında korelasyon tespit edildi.

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of % 5,25 Sodium hypochloride, % 2 Chlorhexidine gluconate, % 100 Octenidine hydrochloride and two different light activated disinfection systems (Fotosan and methylene blue & diode laser) on E. faecalis biofilm, by using the bacteria culture method and laser scanning confocal microscope.In this study, E. faecalis biofilm was grown on the standard hydroxyapatite discs, which have a 9.7 mm diameter and 1.5 mm width, for 4 weeks. At the end of the 4 weeks, the discs whose surfaces were covered by E. faecalis biofilm were kept in the irrigation solutions for 1 and 5 minutes. Discs in the Fotosan group, a light activated disinfection system, immersed in the photosensitizer agent, and activated by LED light for 30 seconds according to the manufacturer?s instructions. In the other group, discs were immersed in methylene blue, and activated by diode laser for 30 seconds. In the culture method, following antimicrobial exposure, discs were kept in ultrasonic water bath for 1 minute in order to remove remaining adherent bacteria from the discs. Aliquots from the bacterial suspension were added on TSA, and incubated for 24 hours at 37 °C. After incubation, bacteria colonies grown on the culture were counted. Dead (red) and live (green) bacteria on the discs were identified by coloring the discs with florescence dyes in order to make an evaluation in the laser scanning confocal microscope. Dead cells / total cells ratio was calculated.According to the data achieved, in both of the methods and application times, all of the tested irrigation solutions were found more effective than light activated disinfection systems except the control group Saline. No statistical difference was observed between % 5,25 NaOCl and % 100 Octenidine hydrochloride. % 2 CHX being found less effective than % 5,25 NaOCl, any statistical difference was observed between % 2 CHX and % 100 Octenidine hydrochloride. In both of the methods and application times, no difference was found between the tested light activated disinfection systems. In the culture method, no difference was found between Fotosan and Saline statistically. Within the results of the laser scanning confocal microscope analysis no statistical difference was found between Fotosan group and Saline group in application time of 1 minute. No statistical difference was found between Diode laser group and Saline group in application time of 5 minute. In the culture method, no statistical difference was observed between application times of 1 and 5 minutes in all of the other groups except Fotosan. In the Fotosan group, 5 minute was found more effective than 1 minute statistically. In the conclusions of the laser scanning confocal microscope analysis no statistical difference was observed in application times in all of the groups. According to the data achieved, a correlation was observed between two methods.