Farklı tam seramik alt yapı materyallerinin veneerlenmesinde kullanılan üst yapı seramiğinin makaslama kuvvet dayanımına karşı direncinin karşılaştırılması ve lıner uygulamasının bağlantıya etkisi

Abstract

Bu in vitro çalışmanın amacı, zirkonya ve lityum disilikat alt yapılarla üst yapı seramiği arasında oluşan bağlantı dayanıklılığını karşılaştırmak ve liner uygulamasının etkisini incelemektir. Her tam seramik alt yapı için 20 adet, çapı 10 mm. ve yüksekliği 4 mm. toplam 60 adet örnek hazırlanmıştır. Zirkonya alt yapıların hazırlanması için Noritake Alliance Y-TZP yarı sinterize bloklar kullanılmıştır. Lityum disilikat alt yapıların hazırlanması için IPS e.maxPress ingotlar ve IPS e.maxCAD bloklar kullanılmıştır. Zirkonya alt yapılar Yenadent CAM ünitesinde üretilmiş ve sinterize edilmiştir. IPS e.maxPress lityum disilikat alt yapılar modelasyon sonrası preslemeyle elde edilmiştir. IPS e.maxCAD lityum disilikat alt yapılar Yenadent CAM ünitesinde bloklar frezelendikten sonra kristalizasyon işlemiyle elde edilmiştir. Her grup uygulanacak liner yüzey işlemine göre 2'şer alt gruba ayrılmıştır (n=10). Tüm örneklerin yüzeylerine Al2O3 ile kumlama, lityum disilikat örneklerin yüzeylerine ek olarak hidroflorik asit ile kimyasal dağlama yapılmıştır. Tam seramik alt yapıların veneerlenmesinde kullanılmak üzere kişisel bir akrilik indeks hazırlanmıştır. Akrilik indeks yardımıyla, tam seramik alt yapıların üzerine 5 mm. çap ve 3 mm. yükseklikte veneer seramiği yığılmıştır. Zirkonya alt yapılar üzerine VITA VM9 veneer seramiği ve lityum disilikat alt yapılar üzerine IPS e.maxCeram veneer seramiği kullanılmıştır. Daha sonra Üniversal Test cihazında 1mm/dk hızla örneklere bağlantı dayanıklılık testi uygulanmıştır. Tüm örneklerdeki kopma tipleri, taramalı elektron mikroskobunda değerlendirilmiş ve adeziv, koheziv veya kombine (adeziv ve koheziv tiplerin kombinasyonu) şeklinde sınıflandırılmıştır. Elde edilen veriler; Kolmogorov Smirnov, Levene, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Ki-Kare testleri ve İki-Yönlü Varyans Analizi kullanılarak istatiktiksel olarak değerlendirilmiştir (p<0,017). Yüzey işlemi olarak liner uygulanan denekler içerisinde alt yapı materyalleri arasında makaslama bağlanma dayanıklılığı yönünden istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmemiştir (p=0,595). Liner uygulanmamış örnekler karşılaştırıldığında zirkonya ve E.maxCAD alt yapı materyali uygulanan grupların makaslama bağlanma dayanıklılığı E.maxPress alt yapı materyali uygulanan gruba göre istatistiksel anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur (p<0,001). Zirkonya ile E.maxCAD alt yapı materyali grupları arasında ise makaslama bağlanma dayanıklılığı ortalamaları istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p=0,304). Alt yapı materyali olarak Zirkonya, IPS e.maxCAD ve IPS e.maxPress kullanıldığında yüzey işlemi olarak liner yapılan ve liner yapılmayan gruplar arasında kopma tiplerinin dağılımı yönünden istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmemiştir (p=1,000; p=0,303; p= 0,650). Hiçbir grupta adeziv kopma gözlenmezken, tüm gruplarda koheziv ve kombine kopma tipi gözlenmiştir. Sonuç olarak, bu in vitro çalışmanın sınırları dahilinde, liner uygulanmamış gruplar kendi aralarında değerlendirildiğinde, presleme yöntemiyle elde edilen IPS e.maxPress alt yapı materyalinin veneer seramiğine olan bağlantısı daha yüksek bulunmuştur. Liner uygulamasının bağlantıya etkisinin olmadığı gözlenmiştir.Anahtar Sözcükler: Zirkonya, lityum disilikat, makaslama bağlantı dayanıklılığı, liner, taramalı elektron mikroskobu.

The aim of this in vitro study is to evaluate the effects of liner surface treatment on the shear bond strength between zirconia and lithium disilicate substructures and superstructure ceramics. In this study, for every 20 all ceramic substructures 10 mm. diameter and 4 mm. height, totally 60 samples were evaluated. Noritake Alliance Y-TZP presintered blocks were used to prepare zirconia substructures. IPS e.maxPress ingots and IPS e.maxCAD blocks were used to prepare lithium disilicate substructures. Zirconia specimens were fabricated using YenaDent CAM unit and sintered. IPS e.maxPress lithium disilicate specimens were obtained using the lost-wax hot pressing technique. IPS e.maxCAD lithium disilicate blocks were fabricated using YenaDent CAM unit and crystallized. All groups were then divided into 2 subgroups according to the liner surface treatment (n=10). The specimens were sandblasted with Al2O3, additionally lithium disilicate specimens were etched with hydrofluoric acid. A custom made acrylic index prepared to veneer the all ceramic substructures. With acrylic index, 5mm. diameter and 3 mm. height veneering ceramics were layered on all ceramic substructures. VITA VM9 powder-liquid slurry was placed on zirconia and IPS e.maxCeram powder-liquid slurry veneering ceramic was placed on lithium disilicate substructures. All specimens were then subjected to shear bond strength test using a universal testing machine at 1 mm/min speed. Fracture patterns of all specimens were evaluated under a scanning electron microscope (SEM) and classified as adhesive, cohesive or combined (combination of adhesive and cohesive fractures) patterns. Data were statistically analyzed using the Kolmogorov Smirnov, Levene, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Chi-Squared tests and Two-Way Variance Analysis (p<0,017). Within comparisons of shear bond strength values among liner applied substructure groups were statistically insignificant (p=0,595). Within comparisons of not applied liner groups, shear bond strength values of zirconia and IPS e.maxCAD groups were statistically lower than IPS e.maxPress groups (p<0,001). Shear bond strengths of zirconia and IPS e.maxCAD groups were statistically insignificant (p=0,304). The comparisons of fracture patterns on liner applied and not applied zirconia, IPS e.maxCAD, IPS e.maxPress substructures was statistically insignificant (p=1,000; p=0,303; p=0,650 respectively).While adhesive fracture pattern was not demonstrated in any of the groups, cohesive and combined patterns was seen in all groups. In conclusion, within the limitations of this in vitro study, within comparisons of not applied liner groups, the bonding between pressable IPS e.maxPress substructure and veneering ceramic was seen to be higher. Liner application does not effect the bonding between substructure and superstructure.Key Words: Zirconia, lithium disilicate, shear bond strength, liner, scanning electron microscobe (SEM)