Mimari tasarım eğitiminde oyun

Abstract

'Mimari Tasarım Eğitiminde Oyun' başlıklı bu çalışmada mimarlık eğitiminin önemli bir parçası olan mimari tasarım dersinde, yapı ve yöntem olarak oyundan nasıl yararlanılabileceği üzerinde durulmuştur. Çalışmada, şu varsayımların değerlendirilmesi düşünülmüştür; Loyun, mimari tasanm eğitiminde yöntem olarak kullanılabilir, 2.mimariık eğitiminde, yabancılaşmanın olumlu etkisi vardır, 3.günümüz koşullannda, üniversite (mimarlık) eğitiminin enformelleşmesi eğitimin verimini arttınr. Aslında oyun konusunun bir üst başlık olarak, yabancılaşma ve enformellik durumlarını içine alması sebebiyle, birinci varsayımın 'öncelikli' olarak, diğer ikisinin ise 'alt-varsayımlar* olarak değerlendirileceği düşünülebilir. Bu varsayımların değerlendirilmesi amacıyla, konunun üç ana başlığı; 'mimarlık', 'eğitim' ve 'oyun' olarak belirlenmiş ve bu üç kavram incelenerek kesişme noktalan değerlendirilmiştir. Bölüm 3'de üniversite eğitiminin sadece somut olan bilgiyle uğraşmadığı, ve günümüzde daha çok tanımlanması zor olana, belirsiz olana odaklanması gerektiği üzerinde durulmuştur. Belirsizliğin arttığı, eğitimin kişisel ve açık uçlu hale geldiği bir dünyada, sezgiler, sağduyu, duygusal zeka, sorumluluk duygusu, adalet duygusu, esneklik, yaratıcılık gibi 'soyut' kavramlann önemi vurgulanmıştır. Bölüm 4'te mimarlığın geleceğe odaklanan, açık uçlu, belirsiz, değişken, çelişkili karakteri üzerinde durulmuştur. Mimarlık eğitiminin farklı alanlarla içice olması gerektiği, 'topluma dışardan bakış' veya 'geleceğe ait spekülasyon yapabilme' gibi tavırian kapsadığı ve mimarlığın değerlendirildiği başlıca ders olarak mimari tasanm dersinin, mimarlığın somut ve objektif yönleri dışındaki özelliklerini de ele alması gerektiği vurgulanmıştır. Bölüm 5'te oyun konusu, gündelik, fiziksel ve somut gerçeğin dışında bir gerçek yaratılmasıyla ortaya çıkan 'yabancılaşma' ve esnek, spontane ve sezgisel davranışlann kaynağı olarak oyuncu tavn serbest bırakan 'enformellik' durumlan vurgulanarak ele alınmıştır. Oyun kavramının içinde var olan belirsizlikler ve gerçek ile yalan, iyi ile kötü, ciddiyet ile ciddi olmayan, kurallann kesinliği ile sonucun belirsizliği arasındaki çelişkilerin yarattığı gerilim üzerinde durulmuştur. Oyunun eğitime yapabileceği katkılar incelenmiştir. Bölüm 6'da oyunun mimari tasanm dersindeki kullanımını değerlendirmek için öncelikle, mimarlık ile oyun kavramının ilişkisi incelenmiştir. Her ikisinin de doğasında bulunan çelişkiler, belirsizlik, açık uçluluk, rastlantısallık, insan ilişkileri, esneklik gibi konuların ortaklığı ve günümüzün mimarlık gündemini oluşturan kavramlann çoğunun oyun ile ilişkili olması çarpıcıdır. Mimarlığın önemli parçası oldukları halde, eğitimde değerlendirilmeleri zor olan bu soyut özellikler ve kavramlar, oyun aracılığıyla tartışmaya ve egzersize açılabilir. Mimari tasanm eğitiminde oyun konusu, aslında her üçü de birbiriyle ilişkili olan 'yabancılaşma','enformellik' ve 'oyun' başlıklan altında, uygulanmış örnekler yardımıyla değerlendirilmiştir. Bölüm 7'de, daha önce ortaya konan ilişkiler toparlanmış, varsayımlar değerlendirilmiş ve öneriler sunulmuştur. Bu amaçla, sırasıyla 'eğitim - oyun', 'üniversite eğitimi - oyun', 'mimarlık eğitimi - oyun', 'mimarlık - oyun' ilişkileri ayn ayn kurulmuş ve 'mimari tasanm eğitiminde oyun' başlığı altında bir araya getirilmiştir. Bunlara bağlı olarak varsayımlar değerlendirilirken, bazı önerilerde de bulunulmuştur. 1. Oyunun, mimari tasanm eğitiminde yöntem olarak kullanılabilmesi ile ilgili değerlendirme ve öneriler -Oyunun mimari tasanm eğitimine, yabancılaşma, kurallar, motivasyon, kendine güven, sezgiler ve sağduyu, esneklik, koordinasyon, rastlantısallık, yetenek kazandırma, insan ilişkileri konulannda katkılan vardır. -Günümüzde mimarlık gündemini oluşturan kavramlann çoğunun (bilgisayar teknolojisi ve sanal ortam, hareket, belirsizlik, geçicilik, sıradanlığın sıradışı kullanımı) oyun ile ilişkili olması, mimarlığın da giderek oyunlaştığının göstergesidir. -Oyun, konunun özüne odaklandığı için, mimarlık gibi yüzeysel olarak algılanmaya yatkın bir alanda esas olanın soyutlanarak değerlendirilmesini sağlamak açısından yararlıdır. -Mimarların sahip olması gereken 'geleceğe yönelik spekülasyon yapma' yeteneği, strateji geliştirmeyi gerektirir. Oyun, strateji geliştirme egzersizidir. -Oyun, insanın, çok lamdık olduğu için algılayamadıklannı fark etmesine yardımcıdır; mimarların öncelikli işlerinden biri de zaten fark etmek ve ettirmektir. -iyi bir oyunun, farklı stratejilere olanak vermesi, kişiselliği desteklemesi, motive edici ve eğlenceli olması gerekir. -Oyunun iyi tanımlanması gerekir, kurallann açık, net, yeterince esnek olması ve katılımcının önceden ne derece bilgilendirileceği önemlidir. -Çalışma gruplannın sayısı, oyun yönteminin verimi açısından önem kazanır. -Takım oyunlannda, bütün oyuncuların yapılan işe katkısı olmasına dikkat edilmelidir. -Ön hazırlık çok önemlidir. -Oyun sırasında ortamı kontrol altında tutmak önemlidir. -Oyun sonrası değerlendirme ve tartışma yapılmalıdır. 2.Mimarlık eğitiminde, yabancılaşmanın olumlu etkisi olması ile ilgili değerlendirme ve önerilen -Yabancılaşma, zihindeki mimarlıkla ilgili yüzeysel kalıplann değişmesini, önyargılann yıkılmasını sağlar. -Mimar, topluma dışardan bakma' yeteneğini geliştirmelidir. -Yabancılaşma, insanı sorgulayıcı olmaya zorlar. -Yabancılaşma, bilinen açıklamalann ötesinde, kavramlann yeniden tanımlanmasına sebep olur. -Yabancılaşma, mimarlık konusuna farklı bir bakış açısıyla geri dönüldüğünde yararlıdır. -Mimarlığın sonsuz alanla ilişkisi ve günümüzde disiplinler arası ilişkilerin yoğunlaşıp sınıriann belirsizieşmesi, mimarlık eğitiminde yabancılaşmaya, mimarlıktan soyutlanmaya kolaylıkla izin verir. -Yabancılaşmanın olumsuz etkilerine dikkat edilmelidir. 3.Günümüz koşullannda, üniversite (mimarlık) eğitiminin enformelleşmesinin eğitimin verimini arttırması ile ilgili değerlendirme ve öneriler -Günümüzde gerekli görülen hayat boyu eğitim için, enformel sistemler, işleyiş esnekliği ve yetişkinlerin eğitime bakışı açısından, formel eğitimden daha uygundur. vıı-Eğitimde enformelliğin en önemli yararlan, motivasyon, sezgilerin kullanılması ve kendine güven kazanmak ile ilişkili konulardadır. -Mimar adaylan, enformel eğitimlerin 'ortamı ve yeri dönüştürme' özelliği sayesinde, mimarlığın esaslarından olan 'olayların yaratılması, 'ortam'lann oluşturulması deneyimini bire bir yaşarlar. -Enformel eğitim, eğitim olmaktan çıkıp sadece eğlence haline dönüşmemelidir. -Enformel eğitimlerde yürütücünün önemi artar. Yürütücü, daha geri planda gözükmekle birlikte, konuya daha hakim, daha yetkin, daha esnek, daha dikkatli olmalıdır. -Enformel yöntemlerde, çalışmanın gideceği yön çeşitlendiği ve katılımcıların kişiselliklerini ortaya koymaları ile belirsizlik arttığı için, eğitimle ilgili farklı stratejilerin önceden belirlenmesi ve ön hazırlıkların daha detaylı yapılması önemlidir. Sonuç olarak; oyun, hem bir kurallar sistemi ile yarattığı 'gerçek' bağlamında, hem de esneklik, sezgiler ve sağduyunun öne çıktığı bir 'oyuncu tavır* ile, mimarlığın soyut, ölçülemez, tahmin edilemez ve belirsiz özelliklerinin değerlendirilebilmesi açısından, mimari tasarım eğitiminin içinde yer alabilir. Bu, aynı zamanda, eğitimi objektifleştirmek adına ortaya çıkan, mimarlık işinin esas karakterinden uzaklaşma tehlikesine karşı alınabilecek bir önlemdir. Hazırlığına ve uygulamasına yeterli dikkat ve emek harcanan iyi tasarlanmış bir oyun, mimarlığın değişken ve belirsiz ortamında, topluma dışardan bakarak gelecek, -henüz var olmayan bir gerçek- için strateji geliştirebilme yeteneğini güçlendirmeye çalışan mimar adaylannın eğitimi için uygun bir araçtır.

This work, 'Play in Architectural Design Education', focuses on the potential of utilizing the concept of play as a structure and method in the architectural design studio - an integral part of architectural education. The study evaluates three hypotheses: 1.The concept of play can be utilized as a method in architectural education. 2. In architectural education, alienation has a positive effect. 3.ln today's intellectual environment, informality of higher education increases its productivity. 'Play' encompasses 'alienation' and 'informality' as a larger concept, thus the first one is the primary hypothesis, the following two sub-hypotheses. In order to evaluate these hypotheses, the three main themes of the study are defined as 'architecture', 'education' and 'play`. These three concepts are analyzed and their relations identified. Part 3 focuses on the idea that higher education is not only interested concrete knowledge, but more and more concerned about the indefinable and the vague. In a more ambiguous world where education is becoming more personal and open- ended, the importance of abstract concepts such as instincts, intuition, emotional intelligence, responsibility, flexibility, creativity and the feel of justice increases. Part 4 concentrates on the open-ended, changing, contradictory and ambiguous character of architecture which is interested in the future. It is suggested that architectural education shall integrate different fields; that it contains approaches such as 'evaluating the society from the outside' and 'speculating about the future'. Architectural design studio as the main territory for architectural judgment shall integrate aspects of architecture other than concrete and objective ones. The concept o play is discussed in part 5 by stressing its aspects such as 'alienation' revealed by a new reality other than the daily, physical and concrete; and 'informality' as the source of flexible, spontaneous and intuitive behavior. Vagueness as an integral part of the concept of play and the tension created by the dichotomies of truth-lie, good-bad, serious-not serious, strictness of rules-ambiguity of results is discussed. Eventually, potential contributions of play to education are analyzed. In part 6 first of all the relation of architecture and the concept of play is discussed in order to evaluate the role of play in architectural design studio. It is very striking that concepts such as contradiction, open-endedness, coincidentiality, human relations, flexibility are both characteristics of play and design studio education and that these concepts are also at the center of today's architectural discourse. These abstract concepts are integral parts architecture and it is rather difficult to utilize them in education, however they can be open to discussion through the idea of play. Play in architectural design education Is discussed with examples and related themes of alienation, informality and play.In part 7 previous discussions are summarized, hypotheses are evaluated and suggestions are made. Relationships of education-play, higher education-play, architectural education-play and architecture-play are discussed within the topic of 'play in architectural design education'. 1. Evaluation and suggestions about the idea of 'the concept of play can be utilized as a method in architectural education': -Play contributes to architectural design education in terms of alienation, rules, motivation, self-esteem, intuition, instincts, flexibility, coordination, coincidentality, human relations and development of skills. -Most of the concepts of discussed in today's architecture (computer technology and virtual environment, movement, ambiguity, temporality, unordinary use of the ordinary) are related with play, indicating that architecture is continuously becoming more playful. -Play focuses on the core of the subject, thus it is very useful in order to evaluate the essence, especially in a field such as architecture which is prone to superficial (formal) perception and judgment. -The ability of 'speculating towards the future' which is needed by architects, necessitates strategy development Play is an exercise for strategy development -Play helps people to discover aspects which they cannot see because of familiarity. One of the primary concerns of architects is to see and make it possible to be seen. -Play must allow for various strategies, support personality and must be motivating and fun. -Play must be defined well, rules must be clear and flexible enough. The level of information given to the participant is of special concern. -Number of participants is important for the productivity of the method of play. -In group play, care must be taken that all participants are involved. -Preparation is very critical -During play control of the environment is critical -After play discussion and evaluation is essential 2.Evaluation and suggestions about the idea of 'in architectural education, alienation has a positive effect*: -Alienation allows people to change their superficial mental patterns on architecture and to destruct their stereotypes -Architects must develop their abilities of 'looking at the society from the outside' and alienation -Alienation forces people to be inquisitive. -Alienation allows people to redefine their concepts beyond known explanations -Alienation is useful when coming back to architecture with a new perspective -Relations of architecture with infinite fields, the blurring of boundaries and intensification of interdisciplinary relations allow for alienation in architecture -Negative aspects of alienation shall be regarded 3. Evaluation and suggestions about the idea of 'in today's intellectual environment, informality of higher (architectural) education increases its productivity': -Informal systems are more appropriate than formal education for life-long education, because of their flexibility and potential for the education of grown-ups. -Most important contributions of informality to education are: motivation, utilization of intuition and development of self-esteem.-Since informal education can transform the place and environment, architect candidates experience the creation of 'environment1 and 'evenf, essential aspects of architecture. -Informal education shall not lose educational nature and become just fun -In informal education the role of the tutors become more important Although tutors seem to be at the background, they must be more flexible, more careful, more capable and more competent -In informal education the work may lead to different directions and ambiguity increases with the influence of personalities of participants, so it is important develop various strategies and have more detailed preparations. Play, as in the context of 'reality1 within a system of rules and with a 'playful approach' stressing flexibility, intuition and instincts can be a part of architectural design education enabling the evaluation of abstract immeasurable, unpredictable and ambiguous qualities of architecture. Play is an appropriate method for the education of architects who are trying to improve their skills of developing strategies (for an uncertain future) looking to the society from the outside in architecture's variable and ambiguous environment.