Köpekte fibrinolitik aktivite üzerine 48/80 maddesinin etkileri

Abstract

-48- 9zet Bu çalışma ile neyi gösterdiğimizi veya ne öğrendiğimizi özet- liyelim. Acaba fibrinoliz bilgisine bir katkımız oldu mu ? 1) Fibrinolitik sistemin çeşitli faktörlerini ölçmek için kullanılan metodlar yetersiz olup, bu kompleks mekanizmayı aydınlatma ümitlerimizi gerçekleştirmede bize yardımcı olamamaktadır. İn vitro elde edilen sonuçların, in vivo durumu yansıtmadıkları aşikârdır. Bu metodlar daha çok teorik spekülasyonlar yapmamıza yardım etmektedirler. 2) Histamin kan basıncını değiştirmeyen dozlarda fibrinolitik aktivite üzerine doğrudan doğruya etki yapmamaktadır. 3) 48/80 maddesi kendi başına fibrinoliz üzerine moleküler bir etki yapmamaktadır. Bununla beraber, uygulanan doza bağlı olmak üzere mast hücrelerinden aktivatör ler ve inhibitörler salınmasına yol açarak fibrinolitik aktivitede artma veya azalmaya sebep olmaktadır. 0.2 mg/kg gibi küçük dozlar, büyük miktarda aktivatör salınmasına yol açarken, 1.0 mg/kg dozu daha çok inhibitor deşarjına yol açmaktadır.

-49- Summary It now seems appropriate to establish what exactly has been learned or demonstrated by this work. Has something been added to the field of fibrinolysis ? To summarize one can say the following: 1) Methods used to evaluate the different components of the fibrinolytic system are most inadequate, and are a strong limiting factor to our hopes of enlightening this complex mechanism. It appears highly improbable that results obtained in vitro will reflect the actual in vivo situation. But rather, we must assume that they allow us to speculate rather theoretically. 2) Histamine by itself, at doses not affecting blood pressure will exert no direct immediate effect on fibrinolytic activity. 3) Compound 48/80 by itself has no direct molecular effect on fibrinolytic activity, but rather, through the release of activators and inhibitors from mast cells, will exert either an activating or inhibi ting action, according to the dose used. Low doses, such as 0.2 tng/kg will achieve a high degree of activator release, while doses of 1.0 mg/kg will result in higher release of inhibitors from mast cells.