Hipoparatiroidi (39 olgunun klinik ve laboratuvar bulgularının değerlendirilmesi)

Abstract

- 74 - ÖZET Bu çalışmada 1975-1985 yılları arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Kliniğinde izlenen 39 hipoparatiroidi olgusu etiyoloji, yaş-cins, çeşitli klinik ve laboratuvar bulguları yönünden incelenmiş olup, bulgular diğer araştırmacıların bulguları ile karşılaştırılarak tartışması yapılmıştır. Olgularımızın etyolojisinde tiroidektomi ilk, idiopatik grup ise ikinci sıradadır. İdiopatik hipoparatiroidi çocuk ve gençlerde daha sık bulunur. Posttiroidektomik hipoparatiroidi ise daha ziyade orta yaş kadınlarının hastalığıdır. Tüm klinik ve laboratuvar bulgular idiopatik hipoparatiroidide posttiroidektomik tipe nazaran daha sık ve belirgin olarak bulunur(% TRP yüksekliği hariç). En sık rastlanan klinik bulgular nöromüsküler irritabilite artışı, bazal gangliyon kalsifikasyonu, EEG, EKG, EMG değişiklikleri ve katarakt idi. Bunları ektodermal değişiklikler, epilepsi, iskelet anormallikleri, psikolojik ve mental bozukluklar izlemektedir. Laboratuvar bulgular yönünden sırasıyla hipokalsemi, normal alkali fosfataz, hipokalsiüri, hiperfosfatemi ve yüksek % TRP' ye rastlanmıştır. Tüm sistemleri etkileyen, endokrinolojik-metabolik sinsi bir has talık olan hipoparatiroidi de klinik ve laboratuvar bulguların birbirleri ve zaman arasında sıkı bir ilişki vardır. Bu nedenle özellikle eski olgu lara EEG çekilmesi, diş muayenesinin ihmal edilmemesi, göz muayenelerinin slit-lamp ile yapılması, katarakt, epilepsi, psikolojik ve mental bozuk luklar bulunan olgularda BBT çekilerek bazal gangliyon kalsifikasyonu aranması ve rutin olarak tüm olgularda serum magnezyumu ölçülmesini tav siye ederiz.