Parakuat dağılımı

Abstract

-28- 6. ÖZET Tüm dünyada yaygın olarak kullanılan parakuat, hayvanlar üzerine orta derecede toksik bir tarım İlacıdır. Bu çalışmanın amacı, parakuat uygulamasından sonra dokulardaki parakuat düzeylerinin zaman İçersindeki değişimlerini ve ardışık uygulamanın doku düzeyleri ve hayvan ölümleri İle ilişkisini belirlemekti. Parakuat düzeylerinin belirlenmesi UV. ve türev spektrofotometrisl teknikleri uygulanarak araştırıldı. 2. derece türev analizlerinin D2 değerlerine göre yorumlanmış şekil ile UV. spektrofotometrisl sonuçlarının uygunluk gösterdiği bulundu. Doku homojenatlarmda parakuat yanı sıra Lowry yöntemiyle doku protein düzeyleri de belirtildi ve sonuçlar lig parakuat/g protein şeklinde hesaplandı. Çalışmaya C57 BL türü siyah farelerden 2 grup oluşturularak başlandı: 1. grup deney hayvanlarına, LD50 değeri 125 mg/kg olarak parakuat bir sonda yardımı ile mide içersine uygulandı ve 1/4, 1/2, 1, 2, 4, 8, 24 saat sonra dekapite edilerek karaciğer, akciğer ve böbrek dokularındaki parakuat düzeyleri saptandı (tek doz uygulama deneyleri). 2. grup deney hayvanlarına da LD50 değerinde parakuat mide içersine verildi. 24 saat sonra aynı doz aynı yoldan bir kez daha uygulandı. 2. doz parakuat verildikten 1, 2, 4 ve 24 saat sonra fareler dekapite edilerek karaciğer, akciğer ve böbreklerindeki parakuat düzeyleri saptandı (ardışık uygulama deneyleri). Doku parakuat düzeyleri tek doz uygulama deneylerinde, 1 saat sonra böbrekte (1075 ug parakuat/g protein), 4 saat sonra ise akciğer (664 fig parakuat/g protein) ve karaciğerde (436 /ıg parakuat/g protein) maksimum düzeye ulaştı. Sonraki saatlerde akciğer parakuat düzeylerinin değerlerine göre daha yüksek kaldığı görüldü (Akciğer 432 (ig parakuat/g protein ; Karaciğer 168 ug parakuat/g protein; Böbrek: 130 ug parakuat/g protein). Ardışık uygulama deneylerinde dokuların en yüksek parakuat düzeylerine böbrekte 1 saat sonra, akciğer ve karaciğerde ise 4 saat sonra ulaşıldı. Gerek tek doz, gerekse ardışık parakuat uygulama deneylerinde elde edilen bulgular birbirleriyle karşılaştırıldığında, tek doz uygulamada parakuat'ın öncelikle akciğerde, ardışık uygulamada ise karaciğer ve böbrek dokusunda tutulduğu sap tandı.