Nuri Bilge Ceylan ve yavaş sinema

Abstract

Son yıllarda adları daha sık telaffuz edilen yavaş filmler, 2010'larla birlikte tanımlanmaya, sahip oldukları ortak özellikler belirlenmeye çalışılmıştır. Uzun çekimlerin yer aldığı, sabit kameranın baskın olduğu, genelde suskun karakterlere sahip yavaş filmler, bir film türü olmaktan çok bir tarz olarak özellikle festivallerde izleyicinin karşısına çıkmaktadır. Béla Tarr, Tsai Ming-liang gibi yönetmenlerin filmlerinin ilk sıralara yazıldığı listede Nuri Bilge Ceylan'ın filmleri de yer almaktadır. Bu çalışmada yavaş sinema tartışmalarından yola çıkarak yavaş sinemanın temel özelliklerini belirleyip, bu özellikler doğrultusunda Nuri Bilge Ceylan filmlerinin yavaş sinemaya ne oranda dâhil olduğu ele alınmakta ve Bir Zamanlar Anadolu'da filmiyle birlikte daha `konuşkan` bir sinemaya geçtiği söylenen Nuri Bilge Ceylan'ın sinemasındaki gelişimin yavaş sinemayla ilişkisi incelenmektedir.Anahtar kelimeler: Yavaş sinema, Nuri Bilge Ceylan, uzun çekim, düşündüren sinema, suskunluk

Slow movies, which are progressively being more expressed, are sought to be defined and their common characteristics were aimed to be determined in 2010s. Slow movies with long takes, mainly static camera and generally silent characters meet the audience in festivals as a film style rather than a film genre. Films of Nuri Bilge Ceylan are listed together with top directors, such as Béla Tarr and Tsai Ming-liang. This study aims to determine the characteristics of slow movies through discussions on slow movies and to inquire at what level Nuri Bilge Ceylan's films can be included in the list of slow movies and also to examine the relationship between slow movies and the development of Nuri Bilge Ceylan's filmography, which is asserted to be more `conversational` with his movie Once Upon a Time in Anatolia. Keywords: Slow movies, Nuri Bilge Ceylan, long take, contemplative cinema, silence