Testis tümörlerinde retroperitoneal lenf ganglion metastazlarının radyolojik değerlendirilmesi

Abstract

68 Bu çalışmamızda tanıları orşiektomi yapılarak doğrulanmış, 34 testis tü mörlü olguda, metastatik lezyonları, BT, lenfangiografi postlenfanjiografik BT, MR, BT ve lenfangiografi sonrası skopi eşliğinde perkütan iğne biopsi yöntemle ri uygulayarak değerlendirdik ve herbir radyolojik yöntemin özellikle RPLN me tastazlarının saptan ması ndaki rollerini araştırdık. BT bulgularını, retroperitoneal LAM ve extranodal tutulumlar olarak in celerken, lenfanjiografi'yi BT'de şüphede kalınan yada normal bulgular yanında yüksek tümör marker değerleri olan ( %21 ) olgularda kullandık. BT bulguları normal olan%12,5 olgunun lenfanjiografisinde metastatik dolum defekti sapta dık. Şüpheli LAM (1-2 cm)'si olan olgularda yaptığımız perkütan iğne biopsilerin- de %50 oranında metastaz bulundu. Belirgin RPLG metastazı ve/veya extrano dal tutulumu olan olgularda yada normal BT bulguları ve tümör marker düzeyleri olan olgularda ise BT'ye ek radyodi agnostik yöntem kullanılmadı. MR özellikle komşu vasküler yapıları belirlemesi açısından BTye göre daha duyarlı idi. BT, RPLG metastazlarının yanı sıra testis tümörlerinin metastaz yaptık ları akciğer, karaciğer gibi extranodal tutulumlarında, nispeten noninvaziv, etkin, güvenilir ve doğru tanı oranı yüksek (%90) olduğu için ilk kullanılan yöntem ol ma özelliğini korumaktadır. Ancak normal ve şüpheli BT bulgularında RPLG metastaz saptanmasında lenfanjiografi yada BT ve/veya skopi eşliğinde perkü tan aspirasyon biopsi yöntemleri ileri tetkik olarak kullanılmalıdır. MR, özellikle pelvik bölgede ve BT'nin vasküler yapılar hakkında yorum yapamadığı olgular da BT'ye tercih edilmelidir.