Türk Kara Kuvvetleri`nde örgütsel iletişim etkililiği ve uygulamalı bir araştırma

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, Türk Kara Kuvvetlerinin örgütsel iletişim etkililiği; (l)yöneticilerin yapıcı iletişim kurma becerileri, (2)amire iletilen mesajların içerik bozulması, (3)sözlü veya yazılı iletişim tercihi, (4)yazılı iletişimin sorumluluktan kurtulmak maksadıyla yapılması, (5)yazılı iletişimin hızı, (6)yazılı iletişim sorunları ve (7)yazılı iletişim araçları, boyutlarında incelenmiştir. Çalışma bulguları, örgütün değişik birimlerinde görevli 204 çalışana uygulanan, 47 sorudan oluşan bir soru kağıdından elde edilen, verilerin analizine dayalıdır. Analiz sonuçlarına göre, çalışmamıza katılan, Kara Kuvvetleri mensuplarının, yapıcı iletişim kurma becerileri iyi seviyede çıkmıştır. Amire iletilen mesajlarda, mesaj içeriğinin değiştirilmesi puanı orta düzeydedir, mesaj içerik bozulmasının olmadığı sonucuna varılmıştır. Diğer bir boyutta, yazılı iletişimin faydalı bir amaç gütme yanında, sorumluluktan kurtulmak için de yapıldığı tespit edilmiştir. Yazılı iletişimin yavaş işlemesinin ve yeteri kadar verimli olmamasının, sözlü ve informel iletişimin tercih edilmesine sebep olduğu sonucuna varılmıştır. Üst kademeden çok fazla yazılı bilgi ve mesajın gelmesinin, etkililiği azalttığı, faydalı bilginin de arada kaybolmasına ve gözden kaçmasına sebep olduğu tespit edilmiştir. Kendi oluşturduğumuz ölçekte, örgütsel iletişim etkililiği, yetersiz seviyede çıkmıştır ve yöneticilerin yapıcı iletişim kurma becerileri ile örgütsel iletişim etkililiği arsında zayıf güçte, anlamlı, fakat ters yönlü bir ilişki bulunmuştur. Bu durum, yapıcı iletişim kurma becerileri iyi olan yöneticilerin, örgütsel iletişim etkililiğindeki beklentilerinin yüksek oluşuna ve mevcut iletişim işleyişini uygun görmediklerine, daha yüksek etkililik seviyesini hedeflediklerine bağlanmıştır ve örgütsel iletişimde iyileştirmenin yapılması yönünde bir istek olduğunu göstermesi açısından, faydalı bir bulgu olarak değerlendirilmiştir. Sonuçta örgütsel iletişim etkililiğinin iyileştirilmesi için önerilerde bulunulmuştur.

SUMMARY In this study, the organizational communication effectiveness of Turkish Land Forces has been investigated in terms of; (l)managers' ability to communicate supportively, (2)message distortion, (3)oral or written communication preference, (4)preference of written communication to avoid responsibility, (5)speed of written communication, (6)written communication problems and (7)written communication tools. The Results of the study were derived from a 47-item questionnaire which was answered by 204 members of the organization. According to the results of the analysis, the samples' ability to communicate supportively was found in good grade. Message distortion grade is at the mid-point of the scale, so we interpret that there is no message distortion. It was found that written communication was sometimes preferred to avoid responsibility. The results of the questionnaire also indicate that because the written communication is slow and costly, managers prefer oral and informal communication. Also, the analysis showed that the flow of so much information from upper management causes members not to read all the messages carefully. As a result, this decreases the effectiveness of organizational communication. Our scale displayed that the organizational communication effectiveness grade is under the expected value, and there is a significant but opposite relationship between `the managers' ability to communicate supportively` and `organizational communication effectiveness`. This result was derived from the attendants' answers, so we judge it as a good result because it shows that managers, whose ability to communicate supportively are high, do not like the current effectiveness level and they want some further improvements in the organizational communication effectiveness. Consequently, some proposals were given to improve organizational communication effectiveness. Ill