İnce barsak hastalıklarının tanısında enteroklizis

Abstract

Bu çalışmamızda enflamatuar barsak hastalığı, malabsorbsiyon, tümör, subileus ön tanısı ile ince barsak tetkiki istenen 45 olguda entero- klizis yöntemiyle MC kullanarak ince barsakların çift kontrast incelemesini gerçekleştirdik. Endoskopik, histopatolojik ya da klinik sonuçlar ile radyo lojik bulgularımızı karşılaştırarak enteroklizis yönteminin ince barsak patolojilerindeki tanı değerini araştırdık ve yöntemini avantaj, dezavantajlarını belirledik. Günümüzde yaygın olarak kullanılan konvansiyonel pasaj grafiklerinde pilor, oral yolla verilen baryumun ince barsaklara geçiş hızını azalt makta ve barsak lümeninin dilatasyonuna engel olmaktadır. Transit süresinin uzun olduğu ve sekresyonun arttığı durumlarda kontrast madde flokülasyonu ve segmentasyonu görülmektedir. Enteroklizis yönteminde ise pilor geçilerek proksimal jejunumun entübasyonunu takiben baryum ve MC eriyiğinin doğrudan incebarsaklara belli basınçla enjekte edilmesi, incelemeye birçok avantaj sağlamaktadır. Bu incelemede yeterli derecede dilate edilmiş ince barsakların morfolojisi daha detaylı olarak ortaya konabilmektedir. İnceleme süresi kısadır ve sko- pik takip ile motilite değerlendirilebilir. İnce barsağın radyolojik inceleme yöntemlerinden sadece ente roklizis ile mukozal patern incelenebilir. Küçük ülserler ve mukozada gra- nüler paternin izlenmesi ile Crohn hastalığının erken döneminde tanı kona- bilmektedir. MC eriyiğinin enfüzyonu ile artan intraluminal basınçla sağlanan barsak cidarındaki distansiyon, Crohn hastalığının ara döneminde irtasyona bağlı gelişen spazmla oluşan `String Sign` ile geç döneminde gelişen striktür arasında ayırıcı tanı yapılmasına imkan verir. Bu sayede, enteroklizis hastanın medikal ya da cerrahi tedavisinin seçiminde önemli rol oynar. Enterokliziste, ince barsaklara 1,5-2 İt MC eriyiğinin belli basınç ve hızda verilmesi ile lümende dilatasyon ve kon- turlarda distansiyon sağlanır. Bu nedenle küçük dolum defektleri, submukoral veya intraluminal kitlelerin morfolojik detayı belirlenebilir. Ayrıca subileus olgularında ince adhesiv bandların saptanmasında, inkomplet obstrük- siyonların lokalizasyonlarının belirlenmesinde üstün bir yöntemdir. Malabsorpsiyon olgularında da enteroklizisin birçok avantajı var dır. Skopik takip ile motilite izlenir. Hipersekresyon durumlarında fazla miktarda kontrast madde verilerek yapılan incelemede baryumun flokülasyonu, fragmantasyonu engellenmekte olup mukozal patern de incelenebilmektedir. İnceleme süresinin kısa olması hastaların uzun süre masaya bağlı kalmasını önler. Bu özellikle yaşlı ve genel durumu kötü olan hastalarda önemli bir avantajdır. Enteroklizis; komplet obstrüksiyonu olan hastalarda barsakta iskemi veya enfarktın geliştiği durumlarda ve entübasyondan dolayı özofa- jitte kontrendikedir. Sonuç olarak, endoskopik incelemenin kısıtlı olduğu ince barsaklarda teknik açıdan daha güç olan enteroklizis, hastalıkların tanı ve ayırıcı tanısında üstün bir yöntemdir. İnceleme esnasında skopik takiple hastaların aldığı radyasyon, konvansiyonel pasaj grafitlerine göre daha fazladır. Ancak yöntemin tanıda sağladığı avantajlar nedeniyle göz ardı edilebilir.