Derinin yüzeyel mantar enfeksiyonlarında yerel Tioconazole, Clotrimazole, Siklopiroksolamin ve Naftifine`nin etkinliklerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Tinea pedis ile tinea cruris ve corporis olgularında piyasada mevcut farklı antimikotiklerin klinik etkinlikleri araştırılmıştır. Tedavide son üç yıl içinde geliştirilen füngusitik etkili olarak bilinen naftifine ve siklopiroksolamin ile on yılı aşkın süredir kullanılmakta olan azol bileşikleri tioconazole ve clotrimazole kullanılmıştır. Çalışma kapsamına 35 tinea corporis/cruris ve 25 tinea pedis olgusu olmak üzere toplam 60 hasta alınmıştır. Hastalarda tedavi amacıyla kullanılan topikal ajanlar günde iki kez olarak bir ay süreyle uygulanmışlardır. Kontroller birer hafta aralıklarla gerçekleştirilmiş, ve her kontrolde direkt mikroskopi inceleme yapılmıştır. Tedavi başlangıcı belirtileri ve tedavi bitiminden bir ay sonrasında direkt mikroskopi incelemeye ek olarak kültür ekimi yapılmıştır. Tedavi öncesi total skor ortalaması ile tedavi sonrası ortalaması kör olarak değerlendirilmiş ve her iki sonucun karşılaştırılması ile klinik etkinlik saptanmıştır. Tedavi öncesi gerçekleştirilen kültür ekimlerinde tüm hastalar genelinde en fazla T.rubrum üretilmiştir ( %53.3 ). Bir aylık tedavi sonrasında altı olgu dışında tüm olgularda direkt miksoskopi ve kültür sonuçlan negatif bulunmuştur. Tinea corporis/cruris olgularında iyileşme oranlan beklendiği üzere T.pedis olgulanna göre daha yüksek olarak gözlenmiştir. Farklı gruplardaki ilaçlann tedavi bitimindeki ortalama iyileştirme oranlan değerlendirildiğinde en yüksek değer naftifine ( % 92.33 ) grubunda elde edilmiştir. Siklopiroksolamin bunu izlerken ( % 83 ) clotrimazole ve tioconazole ile % 80 düzeyinde iyileşme gözlenmiştir. Tüm tedavi gruplannda nüks oranını belirlemek için tedavi bitiminden bir ay sonra gerçekleştirilen kontrollerde esas olarak mantar kültürünün sonuçlan kriter alınmıştır. Buna göre naftifine grubunda hiç dirençli olgu 57gözlenmezken clotrimazole ve siklopiroksolamin gruplarında 2'şer, tioconazole grubunda 3 dirençli olgu saptanmıştır. Olgu sayısının az olmasına karşın elde edilen sonuçlar tüm gruplarda yüksek klinik ve mikolojik şifa oranlan göstermekte ve uzun süreden beri kullanımda olan topikal antifungallere karşı bir direnç gelişimi olmadığını düşündürmekte ve tek bir topikal preperat kullanımının yüzeyel mikozlarda tedavi için yeterli olduğunu ortaya koymaktadır. 58