Tiroid disfonksiyonunda insülin benzeri büyüme faktörü 1 (Insülin Like Growth Factor 1 - IGF 1) düzeyinin incelenmesi

Abstract

1994 yılında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Endokrinoloji bölümünde takip edilen, RIA ile saptanan hormonal değerlendirmede 25 hipertiroidili ve 25 hipotiroidil i toplam 50 hastada, IRMA ile IGF I düzeyi araştırıldı. 50 hastada, klinik olarak değerlendirilmede nütrisyonel tabloda bir bozukluk olmamakla birlikte kantitatif laboratuvar değerlendirilmelerinde karaciğer ve böbrek disf onksiyonuda saptanmamıştır. Tiroid disfonksiyonun da (hipertiroidi ve Hipotiroidi ), gelişme bozuklukları (1,2,6,10) bulunmaktadır. Hipertiroidi de Growth hormonunun sirkadiyen ritminde amplitüd, frekans ve GH ' un günlük toplam değerindeki (13,14,16,31,32) değişiklikle birlikte tüm hipofiz hormonlarının sekresyonunda değişiklik yapmaktadır (24). Büyüme ve gelişme tablosundaki değişikliğin değerlendirilme sinde, GH'ya göre (20 dakika) yarılanma ömrü daha uzun olan pep- tit IGF I (12-15 saat) ile, tiroid disfonksiyonunun değerlendi- erilmesine tek bir kan örneği analizi ile olanak vermektedir (3). Bu amaçlar doğrultusunda hipertiroidi ve hipotiroidiy i kapsayan tiroid disfonksiyonunda çalışmaya alınan 2 gruptaki hastaların yaş dağılımında istatistiksel olarak (p = 0.19) fark bulunmamıştır. Her iki grupta yer alan hasta yaş dağılımı, hem grup içinde hemde toplam olarak ele alındığında; IGF I düzeyi ile yaş arasında iyi derecede anlamlı negatif korelasyon (ilişki) saptandı (p= 0.00). Hipert iroidili grupta IGF I ile korelasyon analizinde TSH arasında ilişki yok iken, T3 ile zayıf dereceli pozitif ilişki, T4 ile iyi dereceli pozitif ilişki saptanmıştır. Hipotiroidili grupta IGF I ile korelasyon analizinde TSH, T3, T4 arasında ilişki saptanmamıştır. Hipertiroidi ve hipotiroidi grupları arasında TSH, T3, T4 ve IGF I düzeylerinde istatistiksel olarak çok ileri derecede anlamlı (p = Ü.00) ilişki saptanmıştır. Hipertiroidi de IGF I düzeyinin_( 312. 4+133.4 ng/ml) yüksek, hipotiroidi de IGF I düzeyinin (159.3+121.8 ng/nl) düşük olmasıyla bu iki tiroid disfonksiyonunun değerlendirilmesinde belirleyici bir parametre olarak kullanılmasını bu çalışmanın sonucunda elde ettiğimiz değerler doğrultusunda ileri sürebiliriz.