Epitelyal ovaryum kanserlerinde p53 ve CERB-B2 onkoproteinlerinin aşırı expresyonlarının sıklığı ve prognostik faktör olarak önemi

Abstract

AMAÇ : Epitelyal ovaryum karsinomlannda p53 ve cerb-B2 onkogen ekspresyonlannm Immunhistokimyasal yöntemlerle aklığının tespiti, sağkalım, hastalıksız yaşam ve progresyonsuz yaşam üzerine prognostik değerinin araştırılması. p53 ve cerb-B2 onkoprotein ekspresyonlannm epitelyal ovaryum kanseri üzerine etkili olduğa bilinen diğer prognostik faktörle ile (evre, histolojik alt tip, histolojik grade, yaş, rezidü) ve nüks varlığının karş^aşbrılması. Amaç; bu bilgiler ile p53 ve cerb-B2 mutasyonlannın, klinik gidiş ile işkisini aydınlatmaktır. METOD : Epitelyal ovaryum karsinomlu 65 hastamn formalinle sabitieştirilmiş, parafine gömülü tümörlü dokuları üzerinde irnmtoohistokimyasal yöntemle p53 ve cerb-B2 onkoprotein ekspresyonlan incelendi. P53 ve cerb-B2 onkoprotein ekspresyonlan ile evre, histolojik alt tip, histolojik grade, yaş, rezidü ve nüks varlığı karşılaştinlmalan yapıldı. Kaplan Meier ve Cox analizleri ile sağkalım,hastalıksız yaşam, progresyonsuz yaşam süreleri üzerine prognostik önemi araştırıldı. BULGULAR : 69 olgunun ll'i evrel, 5'i evre2, 43'ü evre3, 10'u evre4 idi. Ortalama yaş 52, ortalama takip süresi 27 ay idi. 65 olgudan 23 olguda (%35) nükleer p53 boyanması görüldü-Özellikle evre4 epitelyal ovaryum karsinomlannda (%60) yüksek oranlarda p53 pozitif görülürken, evrel epitelyal ovaryum karsinomlannda da %91 oranında p53 negatifliği dikkati çekmekte idi (istatistik olarak anlamsız). Endometrioid karsinomlarda, grade3 lezyonlarda; 50 yaş üzeri olgularda p53 pozitifliğine daha sık rastlamakta ama bu istatistik olarak anlam taşımamaktaydı. P53 pozitifliği ile rezidü ve nüks varlığı arasında bir ilişki saptayamadık. P53 ekspresyonu ile yaş arasında anlamlı bir oransal fark mevcuttu (p=0,04). Ortalama 27 ay olan klinik izlemde; p53 pozitif olan epitelyal ovaryum karsinomlu olgularda sağkalım, hastalıksız yaşam ve progresyonsuz yaşam sürelerinin değişmediğini gördük.Özellikle erken evrelerde p53 pozitifliğinin progresyonsuz yaşam süresini kısaltabileceği gözönünde bulundurulmalıdır(p=0,08). 65 olgudan 25 olguda (%37) transmembranik ve sitoplazmik cerb-B2 boyanması görüldü, istatistiksel olarak anlamlı olmamakla beraber bu oran; evrel 'den evre4'e gidildikçe artmaktaydı. Özellikle evrel %73 olguda cerb- B2 negatifliği dikkat çekicidir, istatistiksel olarak anlamlı olmamakla beraber özellikle berrak hücreli karsinomlu olgularda cerb-B2 ekspresyon oranlan (%86) artmıştır. Differansiyasyonun kötü yönde artması (grade3), yaşın 50'nin üzerinde olması ile cerb-B2 pozitifliği oranlan da artmaktaydı.Bununla beraber rezidü, nüks varlığı ve p53 onkoprotein ekspresyonu ile aralarında anlamlı bir oransal ilişki bulunmamaktaydı. Takip süresi içinde cerb-B2 pozitif olan epitelyal ovaryum karsinomlu olgularda sağkalım süresi azalmakta ancak bu istatistiksel olarak anlamlılık göstermemekteydi. cerb-B2 onkoprotein ekspresyonu progresyonsuz yaşam süresini kötü yönde etkilemekteydi (p=0,05). SONUÇ : Epitelyal ovaryum karsinomlu olgularda p53 pozitifliğinin ve cerb-B2 pozitifüğinin sağkalım süresi, hastalıksız yaşam süresi üzerine prognozu etkileyecek derecede anlamlı bir faktör olmadığım saptadık. Cerb-B2 onkoprotein ekspresyonunun progresyonsuz yaşam süresini kötü yönde etkilediği özellikle geç evre olgularda cerb-B2 onkoprotein ekspresyonu bulunmasının progresyonsuz yaşam süresini kısalttığı ve tümör agresyonundan sorumlu olabileceği sonucuna vardık. ÖZETİN ÖZETİ: Epitelyal ovaryum karsinomlannda cerb-B2 onkoprotein ekspresyonu progresyonsuz yaşam süresini kötü yönde etkileyen prognostik bir faktördür(p=0,05). ANAHTAR KELİMELER: Epitelyal ovaryum karsinomu, p53, cerb-B2, onkoprotein, sağkalım, hastalıksız yaşam, progresyonsuz yaşam, prognoz ?Bu çalışma İstanbul Üniversitesi Arastama Fonu'nca desteklenmiştir. Proje no: 876/090896

The clinical significance ofp53 suppressor gene nucleoprotein immvnostaining and cerb-B2 oncogene transmembrane immvnostaining in ovarian epithelial cancer have not been determined. OBJECTIVE: The objective of this study was to analyse the incidence of immunohistochemically detectable p53 protein accumulation and cerb-B2 oncoprotein accumulation in Epithelial ovarian carcinomas and to correlate these data with the clinical outcome so as to clarify further the role of p53 mutations andcerb-B2 amplifications in prognosis. METODS: p53 protein expression and cerb-B2 oncoprotein expressions were studied by using immunohistochemical staining from paraffin embedded tissue in a series 69 patients with malignant ovarian epithelial tumours. The purpose of this study was analyse whether the two oncogenes correlated with such predictive factor as FIGO stage, histological sub groups, histologic grade, age, post operative residual tumour mass, and relapse status. The effect ofp53 oncoprotein and cerb-B2 oncoprotein on patient survival (Overall survival, Disease free survival and progressive free survival) were also studied Overall survival, disease free survival and progressive free survival analysis and comparisons were performed using the Kaplan Meier method, Log rank test and Cox multivariate regression test. RESULTS: There were 11 patient with stage 1 disease,5 with stage2 disease,43 with stage 3 disease and 10 with stage 4 disease. The mean age was 52 and mean fallow up was 27 months P53 immunoreactivity was present in 23 cases (33%). The p53 positive cases were found in all histological sub types of epithelial ovarian tumours. P53 staining was found in tumours of all stages with a higher percentage of positive cases in stage4 (60%) ovarian carcinomas, (not significant). Endometrioid ovarian carcinomas, poorly differentiated carcinomas and above fifty aged showed higher percentage of p53 protein expression than did the others. But these relationships were not statically significant. P53 expression was not associated with stage histological sub type, histological grade, residual tumour, and relapse status. p5 3 expression was only associated with the age (p=0,04). In univariate and multivariate analysis p53 expression was not prognostic significance on overall survival and disease free survival and progression free survival. However in early stage (stage l+stage2) patients, p53 positively approached statistical significance as a negative prognostic factor progression free survival in univariate analysis(p=0,08). Tumours from 25 cases (36%) showed positive transmembranic and/or cytoplasmic cerb-B2 oncoprotein staining. Cerb-B2 staining was found of all stage with a higher percentage of positive cases in stage4 (40%) ovarian carcinomas (not significant). The percentage of tumours with over expression was higher in those with stages3/4 disease compared with those with stagesl/2. It is considerable that especially 73% of stage 1 patients showed negative cerb-B2 staining Cerb-B2 staining was found in all histological positive cases in clear cell carcinomas (not significant). Poorly differentiated carcinomas and above fifty aged, showed higher percentage of cerb-B2 protein expression than did highly differentiated tumours and not above fifty aged (not significant). In addition no correlation was found between cerb-B2 expression with stage, histological sub type, degree of differentiation, residual tumour, orp53 oncoprotein or relapse status. The patient with advanced stages disease (stage3/4) survival was also lower in those presenting with over expression compared with those without expression (but not significant). Particularly in