Behçet sendromunda eklem tutulumu ile deri lezyonları arasındaki ilişki

Abstract

ÖZET Bu çalışmada Behçet sendromlu olgularda eklem tutulum ile akne lezyonlan arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları A.B.D. Romatoloji Bilim Dalı Polikliniğinde izlenen hastalar üzerinde yapıldı. Çalışmaya 44 artritli Behçet, 42 artriti olmayan Behçet olgusu alındı. Hastalıklı kontrol grubu; 21 romatoid artritli hastadan, sağlıklı kontroller (n=33) ise gönüllü hastane çalışanı ve yakınlarından oluşturuldu. Önce romatolojik yönünden değerlendirilen hastalar daha sonra dermatoloji uzmanı tarafından görülüp; yüz, sırt ve göğüs bölgelerinde; komedon, papül ve püstül lezyonlan tek tek sayıldı. Veriler skorlama yöntemiyle elde edildi. İstatistiksel hesaplamada Kruskal-Wallis tek yönlü ANOVA, Mann-Whitney-U testi ve Ki-kare (Che-square) yöntemleri kullanıldı. Komedon açısından hem toplamda hem de bölgesel bakımından dört grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Papül ve püstül artritli Behçet olgularında daha fazla görüldü. Artritli grup çıkartılıp, diğer üç grup birlikte değerlendirildiğinde papül açısından aralarında anlamlı fark görülmemesine rağmen, püstül sıklığı artriti olmayan Behçet olguları lehine anlamlılık göstermektedir. Ancak bu anlamlılık romatoid artritli olgularla, sağlıklı kontroller arasında devam etmemektedir. Bulgular bölgelere göre farklılık göstermemektedir. Sonuç olarak Behçet sendromunda inflamatuar karakterdeki akne lezyonlan daha fazla görülmektedir. Artış, artritli olgularda daha belirginlik göstermektedir. Bu bulguların başka çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir. 26