Hirschsprung hastalarında transanal endorektal pull through ve duhamel ameliyatı sonrası klinik durum ve anorektal manometri bulgularının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Transanal endorektal pull through yöntemi ve Duhamel yöntemi, Hirschsprung hastalığında uygulanmakta olan düzeltici ameliyat yöntemleridir. Bu çalışmada , Hirschsprung hastalığında transanal endorektal pull through yöntemi (TERP) ve Duhamel yöntemi ile düzeltici ameliyatı yapılan olgularda ameliyat sonrası anorektal manometre ve klinik değerlendirmelerle anorektal fonksiyonlarının karşılaştırılması amaçlandı.Hastalar ve Yöntem: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı'nda 2000-2009 yılları arasında Hirschsprung hastalığı nedeni ile opere edilen ve operasyon sonrası anorektal manometri işlemi yapılmış olan toplam 25 olguların kayıtlı bilgileri geriye dönük olarak incelendi. Rektoanal inhibitör refleksi (RAİR) ile maksimum anal istirahat basınç (MAİB) ölçümleri değerlendirmeye alındı. Hastaların klinik bulguları hakkındaki en son bilgi hasta yakınları ile yüzyüze görüşme yöntemiyle elde edildi. İstatistiksel çalışmada, Mann Whitney U ve Ki kare testi kullanıldı.Bulgular: Her iki grup arasında hasta sayıları ,cinsiyet dağılımları ,tanı yaşları ,hastalığın tutulumu benzerdi.Duhamel grubunun takip süresi daha uzundu. Buji kalibrasyonu ve rektal irigasyon TERP grubunda belirgin olarak fazla uygulanmıştı. Ameliyat sonrası dönemde kabızlık ve soiling görülme sıklığı benzerdi. Fekal inkontinans hiçbir hastada gözlenmedi. Enterokolit atağı, anlamlı olabilecek düzeyde TERP grubunda daha az saptandı. Soiling ve enterokolit atağı geçiren her hastada aynı zamanda kabızlık görüldü. MAİB sonuçları benzerdi. RAİR, TERP grubunda daha yüksek oranda pozitif saptandı. RAİR ile kabızlık, soiling ve enterokolit arasında istatistiksel olarak bir ilişki saptanmadı.Sonuç: Hirschsprung hastalığında TERP operasyonu sonrasında hastaların çoğunda RAİR pozitifliği saptanmıştır. Ancak ameliyat sonrası dönemdeki barsak fonksiyonlarının ve enterokolit ataklarının rektoanal inhibitör refleksin yokluğu yada varlığı ile ilişkisi görülmemiştir.

Aim: Transanal endorectal pull-through (TERP) and Duhamel operation are the definitive surgeries for Hirschsprung's disease . In this study, we aimed to compare the clinical outcome and anorectal manometric findings of Duhamel operation and transanal endorectal pull through (TERP) performed for Hirschsprung?s disease.Patients and method: Records of 25 patients who underwent TERP and Duhamel operation for Hirschsprung's disease in Department of Pediatric Surgery , Cerrahpaşa Medical Faculty, from 2000 to 2009 were reviewed retrospectively. Rektoanal inhibitory reflex (RAİR) and the maximum anal resting pressure (MAİB) measurements were evaluated. The latest information on clinical data were obtained from the method of face to face with relatives of the patients. Mann-Whitney U and Chi-Squared tests were used for the statistical analysis.Results:. There were no differences among groups with the number of patients, gender, age of the diagnosis and the involvement of disease. Duhamel group had a longer follow-up period. Significantly more calibration and rectal irrigation was applied in the TERP group. In the postoperative period , the incidence of constipation and soiling were similar. None of the patients had fecal incontinence. Enterocolitis was found significantly less in the TERP group.Constipation was found in all patients who had enterocolitis and soiling. MAİB results were similar. In the TERP group RAIR was observed as positive in higher ratio. Statistically there was no association between constipation, soiling and enterocolitis with RAIR.Conclusion: The rectoanal inhibitory reflex was regained in most of the patients after the TERP operation for Hirschsprung's disease. However, there was no relationship between post operative bowel functions ,enterocolitis and the absence or presence of rektoanal inhibitory reflex .