Mini-açık veya açık tamir yapılan rotator manşet yırtıklarının takibinde tendon bütünlüğünün ultrasonografi ile değerlendirilmesi

Abstract

Rotator manşet yırtığında cerrahi endikasyonlar güncel tartışma konularından biridir. Bu çalışmada, rotator manşet tamiri yapılan hastalarda tendon bütünlüğünün korunup korunmadığı incelenerek, yeniden oluşan yırtıkların klinik sonuçlara etkisi araştırıldı.2000-2010 yılları arasında açık ve mini-açık yöntem ile rotator manşet tamiri yapılan hastalar çağrıldı. Ameliyat öncesi demografik özellikleri ve ameliyat sırasında kaydedilen bilgiler dışında eklem hareket açıklıkları, dinamometre ile omuz kas kuvvetleri kaydedildi. Constant ve ASES skorlama sitemlerine göre klinik sonuçlar değerlendirildi. Ayrıca hastaların tendon tamir devamlılıkları ultrason ile incelendi. Klinik ve anatomik sonuçların ameliyat öncesi ve ameliyat sırasındaki özelliklerle ilişkisi araştırıldı. Klinik ve anatomik sonuçlar arasındaki korelasyon değerlendirildi.Çalışmaya alınan 49 hastanın (31 kadın, 18 erkek) ortalama yaşları 55 (38-74) ve ortalama takip süresi 59 ay (12-119) idi. Otuz sekiz hastada sadece supraspinatusta; 7 hastada ise hem supraspinatus, hem infraspinatusta yırtık; 4 hastada parsiyel yırtık gözlenirken ortalama tendon defekti 20 mm. idi. Hastaların ameliyat öncesi ortalama Constant skorları 46 iken takiplerde ortalama 79 olarak bulundu. Subjektif değerlendirmede % 94 mükemmel ve iyi sonuç belirtilmesine rağmen, USG incelemesinde 11 hastada (% 22) yeniden yırtık gözlendi. Tamir devamlılığı kaybolan hastaların cerrahi sırasındaki defekt genişlikleri ortalama 23 mm. olarak bulundu. Tamir devamlılığı ile hasta özellikleri incelendiğinde; ileri yaş ve yırtık büyüklüğü olumsuz etkenler olarak değerlendirildi. Ayrıca yeniden yırtık gelişen hastalarda subjektif ve klinik sonuçlar (Ortalama CM: 74, Ortalama ASES: 87, Ortalama öne elevasyon kuvveti: 4.8 kg), tendon devamlılığı olanlara göre (Ortalama CM: 80, Ortalama ASES: 95, Ortalama öne elevasyon kuvveti: 5.9 kg) daha kötü bulundu.Rotator manşet açık ve mini-açık tamirlerinin orta dönem fonksiyonel sonuçları oldukça tatmin edici olmasına rağmen, klinik sonuçlar tamir devamlılığı ile paralellik göstermemektedir. Rotator manşet yırtıklarında tedavi endikasyonu belirlenirken, hastanın ve yırtığın özellikleri göz önünde bulundurulmalıdır. İleri yaşta ve geniş defekti olan hastalar, yeniden yırtık oluşma açısından riski açısından bilgilendirilmelidir.

Surgical indications for rotator cuff rupture is one of the current topics for discussion. In this study, whether the integrity of the rotator cuff tendon repair in patients preserved was examined and the effects of re-tears on clinical outcomes were assessed.Patients whom were operated on with open or mini-open rotator cuff repair method between 2000-2010 were re-called. Beside the demographic characteristics of the pre-operative stage and surgical data, range of motion and shoulder muscle forces were recorded with a dynamometer. Clinical results were evaluated according to Constant and ASES scoring systems. In addition, patients were examined by ultrasound for determining tendon repair integrity. The effects of the pre-operative and per-operative features on the clinical and anatomical results were investigated. Also the correlation between the anatomic and clinical results were assessed.The mean age of the 49 included patients (31 female, 18 male) was 55 (38-74). Mean follow-up time was 59 (12-119) months. Thirty-eight patients have had a tear in only supraspinatus, 7 patients had both the supraspinatus and infraspinatus tears; 4 patients had partial tear and tendon defect was observed at an average of 20 mm. Average pre-operative mean Constant score was 46, at last follow-up it was found 79. Although 94% excellent and good feedback results of subjective evaluation, USG examination in 11 patients (22%) revealed re-tear of the tendon. The average width of tendon defect at the time of surgery was found 23 mm. for the patients whose tendon integrity was disrupted. When integrity of the tendon and patient characteristics were examined, older age and tear size were evaluated as negative predictive factors for re-tear. In addition, subjective and clinical outcomes in patients with re-tear (mean CM: 74, Average ASES: 87, Average forward elevation strength: 4.8 kg) was found worse, compared to those with the preserved integrity of the tendon (average CM: 80, Average ASES: 95, Average forward elevation strength: 5.9 kg).Although quite satisfactory medium-term functional outcomes were obtained with open and mini-open rotator cuff repairs, clinical results shown not to be parallel with the integrity of repair. Patient characteristics and tear properties should be considered while determining an indication for treatment of rotator cuff tears. Patients with advanced age and a large defect, should be informed for the risk of re-rupture to occur.