Üniversite çalışanlarının ekoturizm algısı

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Karabük Üniversitesinde çalışan akademisyen, memur ve taşeron işçilerinin eko-turizme ilişkin algılarını ölçmektir. Bu amaçla,yüz yüze anket tekniği kullanılarak elde edilen verilerin analizi için `Independent-Samples t` ve `One-WayAnova` testleri kullanılmıştır.Bu kapsamda, araştırmaya katılan Karabük Üniversitesi personelinin cinsiyetine göre, eko-turizm algısı ve eko-turizmin sosyo-kültürel boyutunun anlamlı farklılık gösterdiği görülmüştür. Dolayısıyla araştırmaya katılan kadınların eko-turizme ve eko-turizmin alt boyutu olan sosyo-kültürel algılarının erkek katılımcılara göre daha olumlu olduğu söylenebilir. Üniversite personelinin yaş gruplarına göre, eko-turizme ilişkin çevresel algı ile sosyo-kültürel algının farklılık gösterdiği saptanmıştır. Buna göre 31-35 yaşında olan kişilerin eko-turizme ilişkin çevre algısı 40 yaşın üzerinde olanlardan daha olumsuzken, sosyo-kültürel algısının 36-40 yaşında olanlardan daha olumlu olduğu tespit edilmiştir.Medeni duruma göre, eko-turizm algısı, eko-turizmin ekonomik boyutu ve çevre boyutunun anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Dolayısıyla araştırmaya katılan evli personelin eko-turizme ve eko-turizmin alt boyutu olan ekonomik ve çevre algılarının bekâr personele göre daha olumlu olduğu söylenebilir. Personeltürüne göre, eko-turizm algısı ile eko-turizmin ekonomik, çevre ve sosyo-kültürel boyutlarına ilişkin algılarının birbirine yakın olduğu ortaya çıkmıştır. Çalışma süresi itibariyle, eko-turizme ilişkin ekonomik algısı ve sosyo-kültürel algısı arasında anlamlı bir farklılık olduğu, 1 yıldan az süredir kurumda çalışan personelin eko-turizme ilişkin ekonomik algısı 1-5 yıldır çalışanlardan daha olumsuzken, eko-turizmin sosyo-kültürel boyutunda 1-5 yıldır çalışanlardan daha olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of the study is to measure the perception of the academician, officer, subcontractor working at Karabük University related to eco-tourism. With this purpose, `Independent-Samples t` and `One-Way Anova` tests were used to analyse the collected data using face to face survey method. In this context, it was observed that the eco-tourism perception and eco-tourism socio-cultural dimension differed significantly according to the gender of Karabük University staff participating in the research. Therefore, it can be said that the socio-cultural perceptions of the women participating in the research are more positive than the male participants, which is the eco-tourism and eco-tourism sub-dimension. According to the age groups of the university staff, the environmental perception and the socio-cultural differences regarding eco-tourism differ. According to this, the environmental perception of eco-tourism of people aged 31-35 is more negative than those aged over 40, and socio-cultural perception is found to be more positive than those aged 36-40 years. According to the marital status, eco-tourism perception, eco-tourism economic dimension and environment dimension have been found to show significant differences. Therefore, it can be said that married personnel participating in the research are more positive than eco-tourism and eco-tourism sub-dimension economic and environmental perceptions. According to the personnel, the perceptions of eco-tourism and economic, environmental and socio-cultural dimensions of eco-tourism are close to each other. The economic perception of eco-tourism for employees who work in the institution is less than 1 year, which is a significant difference between the economic perception and socio-cultural perception of eco-tourism in terms of the study period, is more negative than the employees for 1 to 5 years, 1 in eco-tourism socio-cultural dimension It has been achieved for 5 years, which is more positive than employees.