Dışkıda kalprotektinin özofajit etiolojisini belirlemedeki değerinin gösterilmesi

Abstract

Amaç: Eozinofilik özofajit (EÖ) ve peptik özofajit (PÖ) hastalarında dışkıda kalprotektin (DK) değerlerini inceleyerek, bu hastalıkların ayırımını yapmada yardımcı bir yöntem olup olmayacağını belirlemektir.Gereç ve yöntem: Çalışmaya antireflü tedavisine rağmen üst sindirim sistemi yakınmalarına klinik yanıt alınamaması sonucu Çocuk Gastroenteroloji Polikliniği'ne yönlendirilen 6 ay-18 yaş arası hastalardan peptik (n=27) ve eozinofilik (n=13) özofajit tanısı konmuş toplamda 40 hasta alındı. Kontrol grubunda 6 ay-18 yaş arası 24 sağlam çocuk vardı. Hasta ve kontrol gruplarına DK düzeyi, CRP, tam kan sayımı, eozinofilik katyonik protein (ECP), IgE, spesifik IgE, IL-5, IL-13, cilt ''prick'' testi bakıldı.Bulgular: Peptik özofajit grubunda total IgE ve IL-13 değerleri sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla p=0,003; 0,006). Dışkıda kalprotektin değeri açısından iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0,571). Eozinofilik özofajit grubunda CRP, eozinofil sayısı, total IgE, IL-5, IL-13 ve DK sonuçları sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı yüksek bulundu (p=0,013; <0,001; <0,001; 0,010; 0,003; 0,033). Eozinofilik özofajit grubunda beyaz küre sayısı, eozinofil sayısı, CRP, total IgE, ECP ve IL-5 değerleri PÖ grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p=0,003; 0,001; 0,016; 0,005; <0,001; 0,005). Eozinofilik özofajit ile PÖ grubunun DK ve IL-13 değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p=0,055). Total IgE değeri (r=0,489) ve ECP'nin (r=0,810) EÖ'de doku eozinofil sayısı ile bağıntılı olduğu bulundu (p=0,001; <0,001). Sonuç: Dışkıda kalprotektin ve ECP EÖ ayırıcı tanısını yapmada kullanılabilir. Ancak bu belirteçlerin klinikte yaygın kullanılabilmesi için daha çok olgu içeren daha fazla sayıda çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Aim: To make differential diagnosis of esophagitis and to determine whether the diagnosis is eosinophilic esophagitis (EoE) or peptic esophagitis (PE) by evaluating faecal calprotectin (FC) levels. Methods: In total, 40 newly diagnosed patients who were resistant to anti-reflux treatment and in between 6 month-18 year old were included (13 EoE, 27 PE) into the study. In all subjects, a complete blood count, CRP, total IgE, specific IgE, ECP, skin prick test, serum IL-5, IL-13 and FC levels were assessed. The results compared with those of 24 healthy children and in between groups. The value of these tests in making distinction between eosinophilic esophagitis and peptic esophagitis was studied. Results: Interleukin 13 level was significantly higher in PE group than the healthy group (p=0.006), mean FC levels were not significantly different in between these two groups (p=0.571). Eosinophil count, CRP, total IgE, serum IL-5, IL-13 and FC levels in EoE were significantly higher than the healthy group (p values are <0.001, 0.013, <0.001, 0.010, 0.003, 0.033 respectively). Leukocyte count, eosinophil count, CRP, total IgE, ECP and serum IL-5 values were significantly higher in EoE group than PE group (p values are 0.003, 0.001, 0.016, 0.005, <0.001, 0.005, respectively). There was no significant difference between FC level of EoE group and PE group (p=0.055). Total IgE (r=0.489) and ECP (r=0.810) were correlated with tissue eosinophil count (p=0.001; <0.001).Conclusion: Faecal calprotectin and ECP can be used as a noninvasive marker for making the differential diagnosis of the EoE. However in order to use FC as a diagnostic marker more research containing larger number of patients is needed.