Samsun ili Çarşamba ilçesinde kırsal nüfusu kapsayan bir aile sağlığı merkezi`ne kayıtlı 15-49 yaş kadınlar arasında vajinit prevalansı

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Samsun'un Çarşamba ilçesinde Gökçeçakmak Aile Sağlığı Merkezi'ne (ASM) kayıtlı 15-49 yaş grubu kadınlar arasında vajinal enfeksiyon semptomlarının yaygınlığının saptanması, bakteriyel vajinozis ve kandida ile uyumlu vakaların tanımlanması ve vajinal enfeksiyn ile ilişkili etmenlerin belirlenmesidir. Kesitsel araştırmanın çalışma grubunu, Gökçeçakmak ASM'ye kayıtlı 15-49 yaş grubu toplam 313 evli kadının 163'ü oluşturdu. Veri toplama aşamasında ilk olarak, kadınlara bir soru formu uygulandı ve jinekolojik muayeneyi kabul edip etmedikleri soruldu. Vajinal enfeksiyon, muayeneyi kabul etmeyen kadınlarda (n=49) mevcut yakınmalarına göre; jinekolojik muayeneyi kabul eden kadınlarda (n=114) ise 1) inspeksiyon, 2) palpasyon, 3) bimanuel muayene, 4) spekulum muayenesi, 5) vajinal pH ölçümü, 6) whiff testi, 7) mikroskobik inceleme işlemlerine dayanarak belirlendi. Bakteriyel vajinozis ve kandida tanısında sırasıyla amsel tanı kriterleri ve sendromik yaklaşım kullanıldı. Tüm tanısal işlemler, aile hekiminin eşliğinde gerçekleştirildi. Çalışmanın tanımlayıcı verileri, ortalama±standart sapma ve yüzde dağılım biçiminde özetlendi. Ki-kare testi ile yapılan analizlerde anlamlı bulunan değişkenler (p<0,05), binnary lojistik regresyon modeline alındı. Çalışmada, kadınların %78,6'sında (n=88) vajinal enfeksiyon saptanmıştır (bakteriyel vajinozis %33,0, kandida %23,9, miks enfeksiyonlar %13, diğer vajinal enfeksiyonlar %29,5). Vajinal enfeksiyon riskini günlük ped kullanımı 6,5 kat, vajinal duş yapmak 2,5 kat ve rahim içi araç kullanımı 5,1 kat artırıyordu. Çalışma, yaklaşık olarak her beş kadından dördünde vajinal enfeksiyon bulunduğunu göstermektedir. Vajinal enfeksiyonların erken tanısını ve tedavisini sağlamak için birinci basamak sağlık kuruluşlarının tanı kapasitesi güçlendirilmeli ve 15-49 yaş izlemlerinin etkinliği artırılmalıdır.

The aim of this study was to determine the prevalence of vaginal infection symtopms among married women aged 15-49 who were enrolled in the Gökçeçakmak Family Health Center (FHC) in Çarşamba, to identify candida and bacterial vaginosis cases and to determine the factors associated with vaginal infection. The population of this cross-sectional study consisted of 163 (52.1%) of 313 married women aged 15-49 who were registered to Gökçeçakmak FHC. In the data collection phase, firstly, a questionnaire was applied to women and they were asked whether they accepted a gynecological examination. Vaginal infection in women who did not accept the examination (n=49) was determined based on the currunt complations; and in women who accepted the gynecological examination (n=114) it was determined based on the following procedures 1) inspection, 2) palpaltion, 3) bimanual examination, 4) speculum examination, 5) vaginal pH measurement, 6) whiff test, 7) microscopic examination. For diagnosis of bacterial vaginosis and candida amsel diagnostic criteria and syndromic approach were used respectively. All diagnostic procedures were performed with the family physician. Descriptive data of the study were summarized as mean±standard deviation and percentage distribution. Variables (p<0.005) which were found to be significant in chi-square test were taken into binary logistic regression model. In the study, vaginal infections were detected in 78.6% (n=88) of women (bacterial vaginoss 33,0%, candida 23.9%, mixed infections 29,5%). Infection risk increased 6.5 times with daily use of pads, 2.5 times with vaginal shower and 5.1 times with intrauterine device use. The study showed that approximately four out of five women have vaginal infection. In order to ensure the early diagnosis and treatment of vaginal infections, the diagnostic capacity of primary of primary health care facilities should be strengthened and the effectiveness of 15-49 age follow-ups should be increased.