A Study on technological expression in architecture

Abstract

ABSTRACT Within the scope of this study, while questioning the relations between technology and architecture, their effects on human life has also been analyzed with all due aspects pertaining to the formation of the architectural end-product. Its role in the process of architectural design is parallel to this relationship. In this study, the idea which is aimed to achieve is that technology which was once a part of an artisanal production, has been taken up as a problem of modernization in the development of industrialization. The study which aims at demonstrating this alterations, tries to question the ways of seeking a tectonically sensitive dimension in architecture in the age of information including a series of comparative analysis. Within the scope of this study, while putting forward the spatial characteristics of high-tech architecture as a follower of a constructive tradition, building technology of the last decade in Turkey has been included in the discussion. The discussion has been enriched by conceptual definitions in order to determine the terminology of the subject. In addition to the retrospective overviews, architectural concepts of the eras have been presented. The findings of the study has been approved that the technical knowledge today is not limited as the knowledge of classical crafts technique, but it should be the rationalization of both the technical and the traditional. Most of the high-tech designs today use a kind of craft technique based on the machine production. In addition, the structural elements accomplished for the sake of visual impact are not `technological`, but `scenographic` and `representational` as a matter of tectonic expression. Keywords: philosophy of technology, modern age, tectonics, information age, high- tech, architectural design approaches.

ÖZ Bu çalışmada, teknoloji ve mimarlık arasındaki ilişki sorgulanırken, öncelikle teknolojinin, mimarlığın temelini oluşturan insan yaşamı içinde kurduğu anlam ve gösterdiği değişim analiz edilmeye çalışılmıştır. Mimari tasarım sürecindeki rolü ise bu ilişki ile paralellik gösterir. Çalışmada varılmak istenen nokta, teknolojinin sanatsal bir eylem olarak ortaya çıktığı ancak endüstrileşmenin gelişmesiyle bunun bir modernleşme sorunu olarak ele alındığıdır. Bu değişimin ortaya konmasını amaçlayan çalışma, karşılaştırmalı bir analizi içermektedir. İnşa etme geleneğinin devamı olarak görülen günümüz yüksek teknoloji mimarlığının mekansal özelliklerinin de ortaya konmasını amaçlayan çalışmada, Türkiye'deki son dönem yapı teknolojisi de örneklerle analiz edilmeye çalışılmıştır. Yöntem olarak öncelikle, çalışmanın terminolojisini oluşturan kavramsal tanımlamalar yapılmıştır. Tarihsel perspektif sunmanın yanında dönemlere ait mimari kavramlar da tanımlanmış ve tartışılmıştır. Sonuç olarak, bugünkü teknik bilgi birikiminin klasik zanaatların pragmatik olarak kazanılmış teknik bilgileriyle sınırlı olmadığı, ancak uygulamaların teknik araç ve geleneksel normların rasyonalizasyonuna dayalı olması gerektiği söylenmiştir. Bugün birçok yüksek teknoloji ürünü tasarımlarda görülen, zanaatçılığın makina üretimi ile gerçekleştirilmesidir. Bunun yanında, strüktürel olmayan, ancak görsel etkinin abartılması adına kullanılan elemanlar `teknolojik` olmak yerine `görüntüsel` ifadeler içermektedir. Anahtar kelimeler: teknoloji felsefesi, modern çağ, tektonik, enformasyon çağı, yüksek teknoloji, mimari tasarım yaklaşımları.