Borders as blackholes: Contemporary migratory films in Turkey

Abstract

Avrupa Birliği'nin entegrasyon sürecinde birçok politika alanında olduğu gibi, ulus devletlerdeki göç ve sığınma sistemlerinde uyumlaştırılmaya gidilmiştir. Bu anlamda sınır kontrolleri arttırılmış, birliğe üye olmayan devletler bu sistemlere dahil edilmiştir. Avrupa Birliği'ne aday ülke konumunda olan Türkiye de sistemini Avrupalılaştırmıştır. Diğer yandan bu politikalar yeni geçiş mekanlarının, yapıların ve yeni tanımların üretilmesine neden olmuştur. Bu gelişimler sinemaya da yansımıştır. Bu bağlamda, Türkiye'nin bir geçiş ülkesi olması üzerinden, `illegal göç` ve `transit göç` konusunu ele alan Kumun Tadı ve Rıza filmleri incelenmiştir. Bu filmler, yeni geçiş mekanlarının oluşturulmasına karşı eleştirel bir tavır sergilemiştir.

European Union integration process foresees harmonization of nation-state's migration and asylum systems. In this sense, border controls are strengthened and non-European countries are included in these border regimes. As a candidate country, Turkey's migration and asylum system shows changes. As a result of these policies, new transition spaces, structures and definitions are generated. In accordance with changing socio-political environments; cinema reflects these changes. In this thesis, primarily focusing on Kumun Tadı (Melisa Önel, 2013) and Rıza (Tayfun Pirselimoğlu, 2007), I will examine how these films question produced structures and definitions of migration. In this sense, they offer `critical sites` to those newly established spaces.