Ses ve anlamın izinden karakterin peşine düşmek: Metı̇n Temellı̇ Tı̇yatroda `Çiğneme-kastetme` egzersizi

Abstract

Bu çalışmada Çetin Sarıkartal'ın geliştirdiği ''Çiğneme-Kastetme Egzersizi''ne odaklanılmıştır. Egzersizin bu ikili yapısı tezin strüktürünün oluşmasına ön ayak olmuştur. Her bölüm ''Ses'' ve ''Anlam'' çatılarının altında varlığını ortaya koymuştur. Dil ve oyuncu birer organizma olarak ele alınmış; iki organizmanın birbirine olan entegrasyonu sayesinde oyuncuya sağlanan imkanların egzersizde nasıl yer bulduğu incelenmeye çalışılmıştır. Bununla birlikte tartışmaya zemin hazırlaması bakımından köklerini Stanislavski'den alan itkiye dayalı oyunculuğa dair belli bir bakış açısı ortaya konmuştur. Egzersiz incelenirken oyuncu deneyimlerinden faydalanılarak, egzersizi yapan oyuncuların ses ve anlamın izini sürerek karakterin peşine düştüklerinde neler yaşadıklarına yer verilmeye çalışılmıştır.

In this work, it is focused on the ''Chew-Mean Exercise'' developed by Çetin Sarıkartal. The bilateral pattern of the exercise helped to let emerge the structure of the thesis. Each part is presented under the roofs of ''voice'' and ''semantics''. The language and the actor are considered as organisms. It is endeavoured to research the opportunities provided to the actor due to the integration of those two organisms in the exercise. In addition to these, the ''acting on impulse'' that takes its roots from Stanislavski is presented as a point of view to lay the groundwork for the argument. While the exercise is examined, it is tried to mention through the instrument of the experiences of the actors that made the exercise while pursuing the characters trail with the voice and semantics.