The long-lasting effects of extinction during the reconsolidation process of fear memory

Abstract

Bu tezde, korku belleğinin yeniden-bütünleştirme sürecine uygulanan sönme işleminin zamana bağlı ve uzun süreli etkileri incelenmiştir. Schiller ve arkadaşları (2010) tarafından geliştirilen ve üç aşamadan oluşan (edinim, sönme, yeniden sönme) yeniden-bütünleştirme güncelleme paradigması, söz konusu işlem yolunun korku tepkilerinin önlenmesindeki zamana bağlı etkilerini incelemek üzere kullanılmış, ayrıca uzun süreli etkilerin incelenmesi için sönme işleminden bir yıl sonra bir takip çalışması yürütülmüştür. Sönme işlemi katılımcılara hatırlatıcı sunumundan 10 dakika sonra (yeniden-bütünleştirme penceresi içinde), hatırlatıcı sunumundan 6 saat sonra (yeniden-bütünleştirme penceresi dışında) ve hatırlatıcı sunumu olmaksızın (standart sönme işlemi) uygulanmıştır. Korku tepkilerinin kendiliğinden geri gelmesi ise sönme işleminden 24 saat sonra, 15 gün sonra ve 3 ay sonra olmak üzere üç ayrı düzeyde manipüle edilmiştir. Çalışmada gruplar arası karşılaştırmaları gerçekleştirmek üzere 3 (Sönme: Hatırlatıcıdan 10 dakika ve 6 saat sonra ve hatırlatıcı sunumu olmaksızın) x 3 (Yeniden sönme: sönme işleminden 24 saat, 15 gün, 3 ay sonra) denekler arası desen kullanılmıştır. Katılımcıların deri iletkenliği tepkisi aracılığıyla ölçülen korku tepkileri her aşama için kaydedilmiştir. Çalışmanın sonuçları, yeniden sönme süreci dışında ve hatırlatıcı uyarıcı sunumu olmaksızın uygulanan sönme işlemlerine kıyasla, sönme işlemi yeniden bütünleştirme süreci içerisinde uygulandığında korku tepkilerinin anlamlı bir şekilde daha az geri geldiğini ve bu durumun yeniden-sönme manipülasyonundan bağımsız olduğunu göstermiştir. Fakat, uzun süreli etkilerin incelendiği bir yıl sonraki takip çalışmasında söz konusu etkiye rastlanmamıştır.

In the present study, we have examined the time dependent and long-term effects of extinction carried out during the reconsolidation process of fear memories. The reconsolidation update procedure developed by Schiller, et al. (2010) in a three-phase experiment (acquisition, extinction, and re-extinction of fear) was followed to see the time-dependent effects of the reconsolidation update on preventing fears; additionally, a one-year follow-up study was conducted to observe the long-term effects. Extinction training was given to the participants 10 minutes after the reminder (within the reconsolidation window), 6 hours after the reminder (outside of the reconsolidation window), and without reminder (standard extinction). The spontaneous recovery of fear reactions were tested 24 hours, 15 days or 3 months after the extinction. A 3 (Extinction: 10 minutes and 6 hours after the reminder and no reminder) x 3 (Re-extinction: 24 hours, 15 days, and 3 months after the extinction) between-groups design was used in the study. Skin conductance response of the participants was recorded as a measure of fear reactions in each phase. The results revealed that when extinction training was given within the reconsolidation window, spontaneous recovery of the fear responses was significantly lower as compared to the extinction training outside of the reconsolidation window and standard extinction training independent of the re-extinction manipulation. However, in the one-year follow-up, long-term effects of extinction during the fear memory reconsolidation was not found to be significant.