Cinsel istismar mağduru çocuk ile yapılan adli görüşmelerin adli görüşme teknikleri açısından incelenmesi

Abstract

Çocuğun cinsel istismarı çocuğu derinden etkileyen bir olaydır. Çocuğun cinsel istismara maruz kaldığını açıklaması çocuk için ise zor bir süreçtir. Çocuğun istismara maruz kaldığı öğrenildikten sonra adli bir süreç başlamaktadır. Adli inceleme için yapılan bazı uygulamalar çocuk için ikincil örselemeler oluşturabilmektedir. Bazen de cinsel istismar mağduru olduğunu iddia eden çocuğun iddiası doğru olmayabilmektedir. Bu nedenle adli soruşturmanın hem çocuk hem de suçlanan kişinin yararı için sağlıklı bir şekilde yürütülmesi gerekmektedir. Bu araştırma ile cinsel istismar mağduru çocuklarla görüşmelerde halen yürütülmekte olan görüşmelerin adli görüşme tekniklerine uygunluğu incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya cinsel istismar mağduru çocuklarla görüşme yürütmüş veya sadece görüşmede görevli olarak bulunmuş kişiler katılmıştır. Araştırma grubunu toplam 98 kişi oluşturmaktadır. Araştırmaya 33 çocuk izlem merkezi çalışanı ve 65 adliye vb. yerlerde çalışan kişiler katılmıştır. Katılımcılara araştırmacı tarafından hazırlanan demografik bilgi formu, görüşme süresi kontrol listesi ve görüşme izlenim formu uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre cinsel istismar mağduru çocuklarla yapılan adli görüşmelerde belirli bir standart sağlanamadığı görülmüştür. Ayrıca Çocuk İzlem Merkezlerinin diğer yerlerde yapılan görüşmelere göre daha uygun şekilde yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak bulgulardan Çocuk İzlem Merkezlerinin de birtakım eksikliklerinin bulunduğuna rastlanmıştır. Daha önceki protokoller ve araştırmaların yanı sıra bu araştırmanın sonucundan elde edilen verilerle bir protokol önerisinde bulunulmuştur.

Sexual abuse influence children profoundly. Disclosing process is very difficult for children. Forensic investigation process starts after being informed about child sexual abuse. Some forensic investigation practices can lead to secondary victimization of the children. False allegations of child sexual abuse can also take place. For this reasons, forensic investigation must be carried out suitably for the needs of the child and accused person. This study aims to explore suitability of the current state of forensic interview procedures in terms of forensic interview techniques. Participants are either forensic interviewers or individuals who had been present on forensic interview as duty. The research group consists of 98 participants. While 33 participants are working at Child Monitoring Center, 65 participants are working at other places such as court. Participants have responded to , a demographic information form, interview control list, interview impression form prepared by the present researcher. Research findings show that there seems to be no established standarts for forensic interview procedures with sexually abused children. Child Monitoring Center expert conducted interviews more appropriate than those of other forensic working settings. Despite that, Child Monitoring Center procedures have also inadequencies at some points. Forensic Interview Protocol is prepared and presented by the researcher based on existing forensic interview protocols, the related literature and the results of the present study.