Seyyar sahne: Exploring craftsmanship in acting

Abstract

ÖZSEYYAR SAHNE: OYUNCULUKTA ZANAATKÂRLIK İNCELEMESİUlusoy, IlgazMA, Kültürel Çalışmalar BölümüTez Danışmanı: Yrd. Doç. Dr. Fatih AltuğOcak 2014, 78 sayfaBu çalışma, Seyyar Sahne adlı tiyatro grubunun tiyatro pratiğinden yola çıkarak, oyunculukta zanaatkârlık anlayışını incelemektedir. Oyunculuğa herşeyden öte çok yönlü bir araştırma faaliyeti olarak bakan Seyyar Sahne bu sayede edindiği dinamizmle, son dönem Türkiye tiyatrosunda önemli bir yere sahip olmuştur. Çalışmanın ana ekseninde; oyuncunun kendisine ve çevresine dair duyduğu merakın öldüğü bir tiyatro ortamının canlandırılmaya ihtiyacının olduğu temel argümanından yola çıkılarak, bu canlandırma hamlesinin bir zanaatkârın kendisini zanaatine vakfetmesine benzer bir fedakarlıkla yapılabileceği vurgulanmaktadır. Bu anlamda Seyyar Sahne'nin çalışma prensibinin buna benzer bir özveriye olduğu iddiası, Tehlikeli Oyunlar oyunu ve Tiyatro Medresesi projesi örnekleriyle desteklenmektedir. Bu amaçla, söz konusu projelerin oluşum süreci incelenirken literatürün yanında; kişisel deneyim, gözlem ve mülakatlardan da yararlanılmıştır. Seyyar Sahne'nin halihazırda yürüttüğü Tiyatro Medresesi projesi de göstermektedir ki; zanaatkârlık algısının beraberinde getirdiği uzmanlaşma yetisi, özel alanı olduğu kadar kamusal alanı da canlı tutma potansiyeline sahiptir.Anahtar Kelimeler: oyunculuk, zanaatkârlık, tiyatro, laboratuvar tiyatrosu, diyalog, roman uyarlaması, tek kişilik oyunlar

ABSTRACTSEYYAR SAHNE: EXPLORING CRAFTSMANSHIP IN ACTINGUlusoy, IlgazMA, Department of CulturalStudiesAdvisor: Assist. Prof. Fatih AltuğJanuary 2014, 78 pagesThis study explores craftsmanship in acting based upon theatre practice of the theatre group named Seyyar Sahne. Seyyar Sahne, perceiving acting above all as a multi-dimensional research activity, possesses an important position at theatre in Turkey by means of the dynamism acquired through this perception. The main argument of thesis derived from the assertion that a theatre realm, in which the actor's curiosity towards himself and his environment is dead, should be enlivened. Within this context, it is emphasized, this attempt of enlivenment can be achieved through a similar self- devotion belonging to craftsman regarding his craft. In this sense, the claim of Seyyar Sahne's work principle is rooted in such devotion is supported with the examples of the play Tehlikeli Oyunlar and the project of Theatre Madrasa. In this sense while examining the development of the projects in question: personal experience, observations and interviews are taken as sources alongside literature. As Seyyar Sahne's ongoing project Theatre Madrasa also shows, skill of expertise, which comes along with the embodiment of craftsmanship, holds the potential to keep the public realm as much alive as the private realm.Keywords: acting, craftsmanship, theatre, laboratory theatre, dialogue, novel adaptation, solo performances