Forgotten people on the street: Homeless men in İstanbul

Abstract

Bu tez İstanbul'daki evsizlik sorununu analiz etmeye çalışmaktadır. Sorunun niceliksel açıdan derinliği bu konuda yapılan çalışmaların yetersizliğinden dolayı bilinmemektedir. Bugünkü literatürdeki çalışmaların eksikliği sorun üzerine akademik araştırmaların ilerletilmesini ve daha derinlemesine yapılmasını gerektirmektedir. Bu metin temel olarak evsizliğin İstanbul'da çözülmeyen bir mesele olarak sürmesine odaklanmaktadır. Devlet, dernekler ve yardım kuruluşları gündemlerine bu sorunu almamakta ve bu soruna çözüm aramamaktadır. İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB)'nin evsizlere yönelik, kışın spor salonlarında barınma sağlama gibi bir hizmeti bulunmakta. Ancak bu hizmet sadece soğuk havaları kapsadığı için, havalar ısındığında evsizler sokağa dönmek durumunda kalmaktadır. Sivil toplum alanında bu mesele ile ilgilenen tek dernek olan Şefkat-der, çok sınırlı sayıda evsize barınma sağlayabilmektedir. Bu çalışma niteliksel bir çalışma olup, derinlemesine mülakat ve gözlem teknikleri kullanılmıştır. Bazıları uzun süredir sokakta yaşayan ve diğerleri Şefkat-der'in evsizler evinde yaşayan 14 evsiz birey ile görüşmeler yapılmıştır. Bu bireyler İstanbul sokaklarında evsiz olma deneyimlerini paylaştılar. Sokakta yaşadıkları süre, sokakta olmalarının sebepleri ve şartları ve ailevi durumlarına dair sorularımı yanıtladılar. Bu çalışmanın sonuçlarına dayanarak, evsizlik meselesiyle ilgili olarak devletin bu dönemde görünmezliği ve yetersizliğinin söz konusu olduğu iddia edilebilir. Dolayısıyla, devlet, STKlar, cemaatler ve vakıflar, bu süregelen meselenin çözümü için ortak çalışmalar yapmak zorundadırlar.Anahtar Kelimeler; Evsizlik, evsiz erkekler, barınak, sosyal dışlanma, suçlulaştırma, damgalanma.

This thesis aims to analyse problem of homelessness in Istanbul. It is not known exactly how deep the problem of homelessness is in Istanbul in quantitative terms. In contemporary literature there are few studies therefore, it necessary to conduct further academic research on this problem. This work mainly focuses on why homelessness remains an unsolved problem in Istanbul. The state, communities and charity programs do not have the issue on their agenda and thus do not seek solutions. The İBB (Istanbul Metropolitan Municipality) has one service of providing homeless people access to gyms as temporary shelters during the winter, however, when the weather becomes warm again; it makes them return to the streets. In the field of civil society, Şefkat-der which is the only association, which provides a shelter for the homeless, can reach a very limited number of homeless men. Finding a solution to homelessness is not something that can be done by the state or religious communities or by civil society alone, thus the problem has to be solved by all of them. This is a qualitative research, and contains interviews and observation as techniques. Fourteen homeless people, consisting of few who have been living on the streets for a long time, and few, who have been living in the shelter Şefkat-der for some time, have been interviewed. These men talked about their experiences on the streets of Istanbul by answering my questions as to how long they have been living on the streets, why they are homeless, which conditions have made them become homeless, and finally, as to whether they still have any family or not. Based on the findings of this study, I conclude that in this period the state has become increasingly invisible and insufficient. The state, Non-Governmental Organizations (NGOs), communities and foundations have to compliment each other in order to establish a possible solution for this ongoing issue. Keywords: Homelessness, homeless men, shelter, social exclusion, criminalization,stigmatization.