The problems of peacebuilding in the aftermath of war and the position of the international criminal tribunal for former Yugoslavian countries in Bosnia and Herzegovina

Abstract

İkinci Dünya Savaşının sona ermesinden itibaren, dünyanın farklı yerlerinde toplumsal uzlaşının temin edilmesi hususunda savaş sonrası barış inşası girişimleri kritik bir rol oynamaktadır. Ancak, birbirleri arasında savaşan toplulukların barış inşası girişimlerine vermiş olduğu tepkiler farklılık göstermektedir. Bu noktada Bosna Hersek, adaletin sağlanması, savaş mağdurlarının zararının karşılanması, hakikat komisyonları girişimleri ve anayasal reform süreçleri geçiş dönemi adalet mekanizmaları kapsamında uygulandığı bir yer özelliği taşımaktadır. Yukarıda bahsedilen mekanizmaların uygulanmasında karşılaşılan problem ve aksaklıklar, hem yerel hem de uluslararası toplumun dikkatinin adalet ve her ne kadar mahkemenin kuruluş amaçlarından bir tanesi toplumsal uzlaşıyı sağlamak olmasa da, toplumsal uzlaşısının sağlanması için Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesine yönelmesine sebep olmuştur. Kuruluşundan itibaren on dokuz yıl geçmiş olmasına rağmen, diğer Uluslararası Ceza Mahkemelerinin aksine, Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi yargı sürecine devam etmektedir. Bu çalışmada, Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi ile Bosna Hersek'te yaşamakta olan Boşnaklar, Bosna Hırvatları ve Bosna Sırplarının ilişkisi adalet, barış ve uluslararası düzen başlıkları altında, eleştirel söylem analizi yöntemi ile üç etnik yapıya ait gazete ve dergilerde yer alan haberler üzerinden incelenecektir.

The post-conflict peace-building initiatives have been playing a crucial role in the establishment of peace and in determining reconciliation in different parts of the World since the end of World War II. However, the responses of conflicting societies to the peace building initiatives have shown difference from one to another. Bosnia and Herzegovina have been the places where post-conflict peace-building initiatives in the conception of transitional justice mechanisms such as the establishment of justice, providing reparations of war victims, truth and reconciliation attempts and institutional reform process have been tried to be applied. The lack and problems faced during the practice of the abovementioned mechanisms directed the local and international societies' attention towards the International Criminal Tribunal for Former Yugoslavian Countries (ICTY) that became the most significant triggering force of justice and reconciliation process even though `reconciliation` was not legally mentioned by the ICTY. Twenty-two years have passed since the establishment of the ICTY, but unlike the other examples of internationally established courts, the prosecution process has not come to an end. In this study, the relationship between the ICTY and the three ethnic identities, Bosnian Muslims, the Serbian Orthodox, and the Croatian Catholics are examined through critical discourse analysis under three pillars, justice, peace, and the position of international order, by taking into consideration discussions that take place in publications of the newspapers, and magazines that belong to the Bosniaks, Bosnian Croats, or Bosnian Serbs, published in Bosnia and Herzegovina.