Suited for translation: Orhan Pamuk`s novels in a globalized world

Abstract

Bu çalışmanın amacı, uluslararası okurlar göz önüne alınarak çevrilmek üzere yazılan romanların biçimsel ve anlatısal açıdan nasıl şekillendiğini ele almaktır. Bu kapsamda, Orhan Pamuk'un Kar, Masumiyet Müzesi, Kafamda Bir Tuhaflık romanları vaka incelemesi olarak analiz edilmektedir. Bu çalışma, Pamuk'un söz konusu romanlarının uluslararası başarısında her ne kadar edebi nitelikleri, üzerine yazılan makaleler ve metin dışı unsurlar önemli rol oynasa da bahsi geçen bu romanlarının çevrilmek üzere uyarlandığını ve yazıldığını ileri sürmektedir. Ancak, bütün romanlarının çevrilmek üzere yazıldığını iddia etmek doğru olmaz çünkü Pamuk'un ileri dönem eserleri ilk eserlerine göre farklılık göstermektedir. Bu amaçla, ilk dönem eserleri Cevdet Bey ve Oğulları ile Sessiz Ev romanlarının daha ziyade Cumhuriyetçi edebiyat çizgisi içerisinde konumlandırılabileceği örnekler üzerinden tartışılacaktır. Bu çalışmanın kuramsal zeminini `öz çeviri` kavramı (Paker 2004; Akbatur 2010) ve `çeviri doğan romanlar` (Walkowitz 2015) kavramı belirlemektedir. Öncelikle minör edebiyat içerisinde yer alan çeşitli yazarların ileriki çeviri süreçlerini göz önünde bulundurarak eserlerini en baştan nasıl çeviriye uyarladığını ele alıp ardından Orhan Pamuk'un bu yazma biçimine ait eserlerinde rastlanılan unsurlara değinilecektir. Pamuk'un `çeviri doğan` romanlarında, kendi ülkesinin sosyo-kültürel ve politik meselelerini hedef kitle için nasıl çevirdiği ve anlatı dilini nasıl uyarladığı ele alınmaktadır. Anahtar kelimeler: Orhan Pamuk, minör edebiyat, öz çeviri, çeviri doğanlar, anlatı

This thesis sets out to investigate how being written for translation shapes the very form and narration of the novels when international audiences are taken into account. Within this scope, I will tackle Orhan Pamuk's three novels, Snow, The Museum of Innocence and A Strangeness in My Mind as case studies. I argue that Pamuk's these novels are seemingly suited and written for translation although they owe their international success to other factors such as literary quality of his works, reviews, and extra textual elements as well. This study does not tackle all of his novels within this framework, though, as Pamuk's works seem to experience a turning point compared to his early works. This study suggests that Cevdet Bey ve Oğulları/ Cevdet Bey and His Sons and Sessiz Ev/ The Silent House differ from these novels in that they can be positioned more within the Republican Literary Tradition. The term `selftranslation` (Paker 2004; Akbatur 2010) in a conceptual sense and `born-translated` concept (Walkowitz 2015) will underline the theoretical framework of this study. Analyzing some other authors from minor literatures to find out how they consider all the aspects from scratch regarding the prospective translation process, I will mainly dwell upon the key aspects of Pamuk's writing aimed at a prospective translational process and provide various examples showing how he self translates the socio-cultural and political issues of his country for target readers as well as how he adjusts his discourse in his born-translated novels. Key words: Orhan Pamuk, minor literature, self-translation, born-translated, narration