Üniversite öğrencilerinde özgecilik ve mükemmeliyetçilik anlayışı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinde özgecilik ve mükemmeliyetçilik anlayışları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma İstanbul ilinde 5'i devlet, 8'i özel olmak üzere farklı üniversitelerde öğrenim görmekte olan 250'si kadın, 250'si erkek olan toplam 500 üniversite öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Katılılımcıların özgecilik düzeylerine ilişkin veriler Özgecilik Ölçeği (Ümmet, Ekşi ve Otrar, 2013), mükemmeliyetçilik düzeylerinin belirlenmesinde Kendini Mükemmeliyetçi Gösterme Ölçeği (Balcı, Kıral, Kalafat ve Boysan, 2009) ve kişisel özelliklere ilişkin veriler araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma sorularına bağlı olarak verilerin analizinde çoklu regresyon analizi, T testi, tek yönlü varyans analiz ve frekans dağılımları, aritmetik ortalama ve standart sapma gibi betimsel veriler kullanılmıştır. Regresyon analizinde üniversite öğrencilerinde özgecilik düzeylerinin alt boyutlarından alınan puanlar yordanan değişken (gönüllü faaliyetlere katılım, maddi yardımı, travmatik durumlarda yardımı, yaşlı/ hastalara yardımı, fiziksel güce dayalı yardımı, eğitim sürecinde yardımı, yakınlık duygusundan kaynaklanan yardım), mükemmeliyetçi kendini göstermenin alt boyutlarından (mükemmeliyetçi öz-tanıtım, kusur saklama ve kusuru açığa vurmama) alınan puanlar yordayıcı değişken olarak ele alınmıştır. Üniversite öğrencilerinde özgecilik anlayışının cinsiyete, yaşa, ailenin ortalama gelir düzeyine, kimlerle yaşadığına, yetiştirildikleri aile stiline göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek için tek yönlü varyans analizi ve T testi analizleri yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışı ve mükemmeliyetçilik arasında anlamlı ilişkilerin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kadınların erkeklerden daha fazla özgeci davranışta bulundukları, yaşı küçük olan üniversite öğrencilerinin büyük olanlara göre daha az özgeci davranış gösterdikleri de tespit edilmiştir.

In this research, it is aimed to study the relationship between altruism and perfectionism perceptions in the university students. The research has been done among 250 girls, 250 boys, totally 500 university students who are from in 5 state and 8 private universities in İstanbul. The data related to the altruism levels of participants is obtained by using Altruism Scale, (Ummet, Ekshi and Otrar, 2013), their perfectionism levels were determined by using Perfectionistic Self-Presentation Scale (Balcı, Kıral, Kalafat and Boysan, 2009) and data related to demographic variables was obtained by using Personal Information Form that was developed by researcher. In the analysis of the data, multiple regression analysis, T test, one- way ANOVA and frequency distribution were used depending upon research questions and descriptive data such as mean and standard deviation was used. In regression analysis that are taken from the sub-dimension of the altruism levels among the university students, are obtained as dependent variable ( attendance to voluntary activities, financial supports, helps in the traumatic situations, helps for old/ patient people, helps based of physical force, helps during education period, helps arisen from feeling closeness), points that are taken from the sub-dimension (perfectionist self-presentation, concealment of facts and keep them dark) of the perfectionistic self-presentation are obtained as predictor variable. One way ANOVA and T test were made to study the difference of altruism sence of the university students according to gender, age, average income of the family, the people with whom they live and the style that they were grown up. Research results show that there were significant releationships between the altruism and perfectionism levels of university students. It was found that women were more altruistic than men, and also, junior students were more altruistic than the seniors.