Ergenlerde şiddet eğilimi ile akademik kendini engelleme arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın ulaşmak istediği temel amaç ergenlerde şiddet eğilimi ile akademik kendini engelleme arasındaki ilişkiyi incelemektir. Ayrıca bu kavramların bazı demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığının araştırılması da bu çalışmanın amaçlarındandır. Bu araştırmanın çalışma grubu İstanbul ilinin Üsküdar ilçesinde 2019- 2020 eğitim-öğretim yılında öğrenime devam etmekte olan 437 lise öğrencisinden oluşmaktadır.Araştırmada veri toplama aracı olarak, Şiddet Eğilim Ölçeği (Çetin, 2011), Akademik Kendini Engelleme Ölçeği (Anlı vd., 2018) ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Öğrencilerin Şiddet Eğilimi ile Akademik Kendini Engelleme düzeyleri arasındaki ilişki ve bu değişkenlerin cinsiyet, sınıf düzeyi, algılanan akademik başarı durumu değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını `Pearson Korelasyon Analizi`, `İlişkisiz Grup t testi` ile Tek yönlü Varyans (ANOVA)` analizi ve Basit Doğrusal Regresyon` analizleri ile test edilmiştir. Tek yönlü varyans analizi sonucu ortaya çıkan farklılaşmanın kaynağını tespit etmek için Post Hoc (Bonferroni ve Games Howell) testlerinden yararlanılmıştır.Araştırma sonucunda; şiddet eğilimi ile akademik kendini engelleme arasında orta düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Akademik kendini engellemenin şiddet eğilimini yordadığı tespit edilmiştir. Şiddet eğiliminin cinsiyet ve algılanan başarı durumuna göre anlamlı şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Şiddet eğiliminin sınıf düzeyine göre anlamlı şekilde farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Akademik kendini engellemenin cinsiyet, sınıf düzeyi ve algılanan başarı durumuna göre anlamlı şekilde farklılaştığı görülmüştür. Araştırma sonuçları literatürdeki diğer bulgular ile birlikte tartışılmış, eğitimcilere ve araştırmacılara öneriler sunulmuştur.

The main purpose of the study is to investigate the relationship between violence tendency and academic self-handicapping on adolescents. Besides, it is also aimed in the study to research whether these two concepts differentiate depending on certain demographic characteristics. The population of the study is composed of 437 High School students continuing their education for 2019-2020 academic year in Üsküdar district of İstanbul city.As the data collection tools of the study, Violence Tendency Scale (Cetin, 2011), Academic Self-Handicapping Scale (Anlı vd., 2018) and a 'Personal Information Form' designed by the researcher have been used. The relationship between violence tendency and academic self-handicapping of students and whether those two variables significantly differentiate in terms of gender, class level and perceived academic success variables have been examined by using 'Pearson Correlation Analysis', `Unrelated Group t Test` and `One-way Variance (ANOVA)` analyses and 'Simple Linear Regression' analysis. In order to determine the source of differentiation as the result of one-way variance analysis, Post Hoc (Bonferroni and Games Howell) tests have been utilized.As research results, a significant positively relationship between violence tendency and academic self – handicapping has been recorded. It has been noted that academic self – handicapping predicts violence tendency. Noted that violence tendency significantly differentiates with regard to gender and perceived academic success but not with class level. It has been derived that academic self-handicapping significantly differentiates as per gender, class level and perceived academic success. The findings acquired from the research have been discussed in the light of other researchs' findings in the literature and a number of suggestions have been presented to researchers, practitioners and educators.