The new framework of civil-military relations in Turkey in the post-february 28 era

Abstract

Türkiye'de 28 Subat sonrası dönemde Asker-Sivil liskilerini konu alan bu tez, Türkdemokrasisinin ve özelinde asker-sivil iliskilerinin analizini yapmakta, Türkiye'de asker-sivililiskilerini ve Türk demokrasisinin problemlerini ele almaktadır. Türkiye'de askerinseçilmislere üstünlügünün en temel kanıtları, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin (TSK) özerkligi vekararlarından dolayı hesap verme yükümlülügü olmamasıdır. Askerin üstünlügünün daha iyianlasılabilmesi için, Türkiye'deki devlet ve hükümet ayrımını ve merkez ve çevre arasındasürmekte olan iktidar mücadelesini bilmek gereklidir. Bütün darbeler ordunun kendi kendinisorumlu kıldıgı rejimin bekçisi olma rolüne dayandırılarak mesrulastırılmıstır ki, bu rol, sivilüstünlügünün saglanması önünde temel engellerden biri olarak durmaktadır. AB üyelik süreciasker ve siviller arasındaki iktidar savasının son muharebesi gibi görünmektedir ve bumücadelenin sonucu Türk demokrasisinin rotasını da tayin edecektir. Sonuç olarak bu tez, ABüyelik sürecinin, asker üstünlügü üzerindeki olası etkilerini tartısmakta ve kaybedileceklerinbüyüklügü göz önüne alındıgında askerin ve merkezdeki hakim elitin kolay kolay teslimolmayacagını iddia etmektedir.

This thesis on the new framework of civil-military relations in Turkey after February28 era argues that the military is superior to the civilians. It is useful to know the stategovernmentdistinction in Turkey along with the ongoing center-periphery power struggle tohave a more accurate understanding of the military supremacy in Turkey. The lack of debateand a culture of resistance are also among factors that contribute to Turkey?s currentproblematic shape of civil-military relations. All interventions were justified based on theself-ascribed duty of guardianship of the TGS that constitutes one of the main obstacles forcivilian supremacy. It seems that the European Union process is likely to be the ultimatebattleground in the war of power between the military and civilians and its outcome coulddetermine the path of Turkish democracy. Overall, this thesis claims that the military and theestablishment at large, are not likely to surrender easily given the history of the militarydominance, lack of civilian culture and the high economic and political stakes involved.