Hemşirelik öğrencilerinin kendi kendine öğrenme, bilgi okuryazarlığı ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Kendi kendine öğrenme, öğrencilere eğitim sürecinde aktif bir şekilde rol almaları konusunda yardımcı olur. Kendi kendine öğrenme becerileri öğrencilerin kendi öğrenme sürecinin sorumluluğunu almasını ifade eder. Bu beceriler öğrencilerin öğrenme hedefleri ile paralel olarak kaynaklar, öğrenme ve değerlendirme yöntemlerine karar vermeleridir. Bilgi okuryazarlığı ise, gereksinim duyulan bilgi gereksiniminin fark edilmesi ve bilginin aranması, bulunması, elde edilmesi, değerlendirilmesi ve etkin bir biçimde kullanılmasıdır. Bu çalışma, hemşirelik bölümü öğrencilerinin kendi kendine öğrenme düzeyleri ile bilgi okuryazarlığı düzeyleri ve bunları etkileyen faktörlerin değerlendirilmesinin yanı sıra her iki unsurun da öğrencilerin akademik başarıları ile ilişkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirildi. Çalışmada veri toplama aracı olarak anket yöntemi kullanıldı. Çalışma süresince 419 hemşirelik bölümü öğrencisi ile görüşüldü. Verilerin toplanmasında, literatür bilgileri ışığında hazırlanan katılımcıların demografik özelliklerine yönelik Öğrenci Bilgi Formu, Öğrencilerin Bilgiye Ulaşma Yöntemlerini Belirleme Formu, Kendi Kendine Öğrenme Becerileri Ölçeği ve Bilgi Okuryazarlığı Ölçeği kullanıldı. Kendi Kendine Öğrenme Becerileri ölçeğinden alınan en yüksek puanı (4,09 ± 0,991) `Sürekli kendimi geliştirmeyi ve en üst düzeye çıkmayı kesinlikle istiyorum` maddesi alırken, en düşük puanı (3,66 ± 0,961) `Öğrenim zamanımı ayarlamada ve kontrol etmede iyiyim.` maddesi aldı. Bilgi Okuryazarlığı ölçeğinden alınan en yüksek puanı (4,24 ± 0,829) `Web arama motorlarını (google, altavista, arabul, gibi) kullanmakta` maddesi alırken, en düşük puanı (3,31 ± 1,100) `Ödev/Araştırma konusunu kendim belirlemek durumunda kaldığımda` maddesi aldı. Çalışmadan elde edilen verilerin analizi neticesinde kendi kendine öğrenme ve bilgi okuryazarlığı arasında pozitif yönlü, anlamlı bir ilişki olduğu ve her iki kavramın da öğrencilerin akademik başarılarını pozitif yönde etkilediği saptandı.

Self-learning helps students to actively take part in the educational process. Self-learning ability means that students assume the responsibility of their own learning process. This abilities should decide sources, learning and assessment methods in line with the learning objectives of students. Information literacy is the perception, search, discovery, acquisition, assessment and effective use of the information required. This study has been conducted with the purpose of assessing the self-learning and information literacy levels of nursing students and the factors influencing these as well as the relation of both elements with academic achievement of students. Survey method has been used to collect data in the study. During the study, 419 nursing students were interviewed. Form of Student Information, Form of Determination of Information Access Methods of Students, Self Learning Scale and Information Literacy Skills Scale of Students which have been prepared according to demographic features of the students have been used in the collection of data. While the highest score (4,09 ± 0,991) obtained from the Self-Learning Skills scale comes from the article, `I want to improve myself and definitely go to the highest level`, the lowest score (3,66 ± 0,961) comes from the article, `I am good at controlling and adjusting my learning time.` While the highest score obtainedfrom the Information Literacy scale (4,24 ± 0,829) comes from the article, `using web search engines (Google, Altavista, Arabul, etc.),` the lowest score (3,31 ± 1,100) comes from the article, `In case I have to determine the subject of study/research.` As a result of data analysis obtained from the study, it has been determined that there is a positively-oriented and significant relationship between self-learning and information literacy and both concept postively impacts the academic achevement of students.