Tehlikeli Oyunlar`da rönesans etkisi ve soytarılık

Abstract

Bu tez çalışması, Oğuz Atay'ın Tehlikeli Oyunlar romanı ile Rönesans dönemi edebiyatı arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktadır. Delilik ve soytarılık, Rönesans dönemin düşünür ve sanatçıları tarafından hâkim bir tema olarak kullanılmış, bu dönemde deli ve soytarı karakterler edebiyat eserlerinde ön plana çıkmıştır. Bu çalışmada Tehlikeli Oyunlar, hem ana karakteri Hikmet Benol'un soytarılık ve delilik arasındaki konumu, hem de odağında yer alan akıllılık ve delilik teması nedeniyle Rönesans dönemiyle ilişkilendirilmiştir. Bu amaçla, Desiderus Erasmus, William Shakespeare, François Rabelais gibi bazı Rönesans dönemi yazarlarının bazı eserleri, içerdikleri temalar ve karakterler açısından Tehlikeli Oyunlar'la karşılaştırmalı olarak ele alınmış, Tehlikeli Oyunlar'daki Rönesans dönemi etkisi ile soytarılığın sağladığı işlevler ortaya konmuştur.

This thesis identifies the relationship between Oğuz Atay?s Tehlikeli Oyunlar and Renaissance literature. During the Renaissance, folly was a major theme in literature and many writers of the time had fool characters in their works. In Tehlikeli Oyunlar, Oğuz Atay placed its fool-like character Hikmet Benol in a state where Hikmet seems to shift continuously between a state of folly and sanity. In this study, selected works of Renaissance writers such as Desiderus Erasmus, William Shakespeare and François Rabelais have been comparatively analyzed with Tehlikeli Oyunlar on the context of their mutual themes of folly, and their fool characters in order to identify the relationship between Tehlikeli Oyunlar and Renaissance?s fool literature.