A study of the relationship of self-with-other representations with defense mechanisms

Abstract

Bu çalışma ?ötekiyleyken ben? temsillerinin yapısal özelliklerinin ve bu temsil yapısı dahilinde üç ?ben? temsilinin (?genelde olduğum halimle ben?, ?olmak istediğim halimle ben?, ?en kötü halimle ben?) savunma mekanizmaları ve kaygı ile ilişkisini araştırmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemi 39'u erkek ve 45'i kadın olmak üzere 84 İstanbul Bilgi Üniversitesi lisans öğrencisinden oluşmaktadır. Veriler ?Ötekiyleyken Ben Anketi?, ?Savunma Biçimleri Testi? ?Durumluluk-Süreli Kaygı Envanteri? aracılığıyla toplanmış ve ?Kendilik? ve ?Ötekiyleyken Ben? temsillerini elde edebilmek için Hiyerarşik Sınıflar Analizi (HICLAS) metodu kullanılmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda kaygı ve savunma arasında pozitif bir ilişki saptanmış ve kadın ve erkek katılımcılar olgun olmayan savunmalar açısından farklılık göstermiştir. Kaygı düzeyi-savunma mekanizmaları ile temsiller arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı olmayan düzeyde gözlemlenmiştir. İkinci olarak, erkek katılımcıların temsilleri ağırlıklı olarak olumluyken, kadın katılımcıların ötekiyleyken ilişkide kendilerini hem olumlu hem olumsuz algıladıklarını görülmüştür. Her iki gruba ait katılımcıların da hayatlarındaki önemli kişilerin daha çok arkadaşlarından ve sonra anneden oluştuğu tesbit edilmiştir. Son olarak, çalışmanın bulguları ışığında ?olmak istediğim? ve ?genelde olduğum? halimle ben ?ötekiyleyken ben? organizasyonda daha entegre olduğu gözlemlense de, ?en kötü halimle ben? temsilinin diğer ?ben? temsillerine göre daha fazla reddedilen temsil olduğu saptanmıştır. Nihai bulgular, kaygı, savunma mekanizmaları ve temsiller arasındaki ilişkiyi, cinsiyet farklarına da vurgu yaparak, desteklemiş ve genel temsil yapısı özelliklerinin Türkiye'de yapılmış diğer araştırmaların bulguları ile örtüştüğü sonucuna ulaşılmıştır.

This study aims to explore the relations among structural qualities of ?self-with-other? representations (?me as usual?, ?me as ideal?, and ?me at my worst?) and associated self-representations vis-à-vis defense mechanisms and levels of anxiety. The research sample consisted of 39 male and 45 female undergraduate students (totaling 84) from Istanbul Bilgi University. Data were collected via ?Self-with-other Questionnaire?, ?Defense Styles Questionnaire? and ?State-Trait Anxiety Inventory. For the purpose of generating self and self-with-other representations, Hierarchical Classes Analyses (HICLAS) clustering method was also utilized. Main findings of the study suggested a positive relationship between anxiety and defense mechanisms, and male and female respondents were found to be different in the use of immature defenses. No statistically significant differences between high and low defense-anxiety groups in terms of representations were found. Secondly, the study revealed that while female respondents provided both positive and negative self-with other portrayals; male respondents? representations were predominantly positive. Thirdly, results demonstrated that significant others of both respondent groups were mostly friends, who were followed by mothers. Finally, while ?me as ideal? and ?me as usual? representations were found to be more integrated within the overall organization; ?me at my worst? was more rejected when compared to other representations. In conclusion, it must be emphasized that findings of the study provided strong support for the relations between anxiety, defense mechanisms and representations, with an emphasis on gender differences and representational qualities were in line with previous researches in Turkey.