XIX. yüzyılda sultanın mülkünde piyano

Abstract

XIX. Yüzyılda Sultanın mülkünde piyano, başta idari değişikliklerin tetiklediği, Osmanlı modernleşme hareketinin sonuçları itibariyle ortaya çıkan müzikal değişimle beraber, Batının tek taraflı kültür transferi olarak tarihsel serüvenine başlar. Sultanın mülkünde Batı müziğinin yaygınlaşması, bu müziğin icrası ve eğitimi için kullanılır.Sanayi devri Avrupa'sının önemli Kültür ticareti ürünü olması ve üreticilerin bu konudaki gayretleriyle piyano, Saraylardan, konaklara ve oradan hanelere kadar farklı sınıflara hitap eder. Amerika'dan Avrupa'ya oradan uzak doğuya kadar birçok medeniyete ulaşır. Piyano bu geniş ticaret ağına kültür ürünü olarak girmesi etkileyicidir.Osmanlı devletinde piyano gerek Sarayın dolayısıyla Sultanların estetik zevklerine hitap etmiş gerekse modernleşmenin kültürel simgesi olarak Sarayları süslemiştir. Sultanların ön ayak olduğu bu müzikal dönüşümde piyano Osmanlı toplumunda yaygınlaşmış sosyal hayatta ve eğitim hayatında kendine hatırı sayılır bir yer bulmuştur. Avrupai zevkin ve değişimin, Osmanlı aydını ve toplum arasında gelenekçi ve yenilikçi ikileminin imgesi haline gelmiştir. Özetle piyano Sultanın mülkündeki serüveni birçok yaşama birçok mekâna ve birçok olaya tanık olarak İmparatorluğun çöküşüne değin devam etmiştir. Bu araştırma bu serüvenin belgeler ve bilgiler ışığında tarihsel olarak değerlendirilmesidir.

The piano starts its historical journey in Sultan's land in XIX Century with the musical change that emerges mainly as the result of modernization movements bringing one sided cultural transfer from West, triggered by administrative changes. The expansion of the Western music in Sultan's land is used for the performance and training. The piano, thanks to being one of the most important assets of cultural trade in the Europe of the industrial era and the ambitious efforts of its producers, appeals to a different classes of the public from the Palaces to mansions. It reaches many civilizations from America to Europe and to the Far East. The entrance of the piano as a cultural commodity into this wide trade network is impressive. In the Ottoman Empire, the piano has found its place in the palaces due to both serving the aesthetic taste of the Palace, thus the Sultans and becoming a cultural embodiment of modernization. In this musical transformation lead by the Sultans, the piano has become more widespread and gained an important place both in social and educational life. What is more, the piano turned into the symbol of the contradiction of traditionalism versus modernism between the public and the Ottoman intellectuals on the European taste and change. To sum up, the journey of the piano in Sultan's land has lasted until the fall of the Empire, witnessing many lives and places and events.This study is a historical evaluation of this journey under the light of documents and facts.