Geriatrik bireylerde motor-motor ve motor-kognitif çift görev egzersizlerinin düşme üzerine etkisi

Abstract

Çalışmamızın amacı; geriatrik bireylerde hem motor-motor hem de motor-kognitif çift görev egzersizlerinin düşme üzerine etkinliğini belirlemektir.60 yaş üzeri, gönüllü 50 geriatrik birey çalışmaya dahil edildi. Değerlendirmeler tedavi öncesi ve sonrası uygulandı. Grup 1'e motor-kognitif çift görev egzersizleri, Grup 2'ye motor-motor çift görev egzersizleri uygulandı. Değerlendirmelerde Uluslararası Düşme Etkinlik Ölçeği (UDEÖ), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Zamanlı Ayağa Kalk Yürü Testi (ZAKY), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) kullanıldı. Antigravite kas gücü ölçümü hand-held dinamometre ile, plantar duyu ölçümü monofilament (SWMT) ve diskriminatör ile yapıldı.Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalamaları 67,72±7,33 idi. Her iki grupta da tedavi öncesi ile sonrası karşılaştırıldığında Berg Denge Ölçeği üzerinde olumlu gelişme gözlendi (p<0,05); ancak gruplar arası anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.07). Hem grup içinde hem de gruplar arasında Uluslar arası Düşme Etkinlik Ölçeği ve Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği üzerinde anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Zamanlı Ayağa Kalk Yürü Testi'nde gruplar arası fark motor-kognitif grup lehine istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Kas gücü, plantar duyu ve iki nokta diskriminasyon değerlerinde gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05).Çalışmamızda, geriatrik bireylerde her iki çift görev egzersizlerinin de düşme üzerine olumlu etkileri bulunmuştur; ancak motor-kognitif çift görev egzersizlerinin zamanlı ayağa kalk ve yürü testine olan olumlu etkisi nedeniyle, geriatrik bireylerde bu egzersizlere öncelik verilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Çift görev, düşme, geriatri, zamanlı kalk ve yürü testi, kognitif.

The aim of our study; was to determine the effects of both motor-motor and motor-cognitive dual task exercises on falling in elderly.50 geriatric volunteers over 60 years of age were included in the study. The assessments were applied before and after treatment. Motor-cognitive dual task exercise in Group 1 and motor-motor dual task exercise in Group 2 were applied. Measurements used were Falls Efficacy Scale International (FES-I), Berg Balance Scale (BBS), Timed Up and Go Test (TUG), Functional Independence Measures (FIM). Antigravity muscle strength measurement was assessed by hand-held dynamometer and plantar sensory evaluation using monofilament and discriminator.The average age of the subjects participating in the study was 67,72 ± 7,33. Significant improvement was found after treatment on BBS in both groups (p<0.05).However, no significant difference was found between the groups (p=0.07). There was no significant difference in both groups and between groups on FES-I and FIM (p>0.05).When the groups compared, it was found thatin Group 1, significant improvement was found after treatment on TUG (p<0.05). There was no significant difference between groups on muscle strength, plantar sensation and two-point discrimination values (p>0,05).In our study, both dual task exercises had positive effects on falling in elderly. However we think that motor-cognitive dual task exercises should be prioritized in elderly, because of the positive effect of exercise on TUG.Key Words: Dual task, falling, geriatrics, Timed Up and Go Test, cognitive.