Betonarme yapıların mayıs 1996`da yayınlanan deprem yönetmeliğinde belirtilen metodlara göre deprem hesabı ve bilgisayar programı

Abstract

Bu tez çalışmasında 1 Ocak 1998'de yürürlüğe giren `Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik` de belirtilen Mod Birleştirme Yöntemi kullanılarak yapıların üç boyutlu deprem hesabı yapılmıştır. Çözülecek yapıların döşemelerinin yatay düzlemde rijit diyafram olarak çalıştığı kabul edilmiştir. Her katta birbirine dik yatay serbestlik derecesi ile düşey eksen etrafındaki dönme serbestlik derecesi gözönüne alınmıştır. Yapıda kütlelerin kat hizalarında toplandığı kabul edilmiştir. Yapının serbest titreşiminden oluşan doğal frekansları (özdeğerler), ve her bir frekansa karşılık gelen özvektörler yani modal matris Genelleştirilmiş Jacobi İterasyon Metodu kullanılarak hesaplanmıştır. Modların gerçek değerleri, normalleştirme ile elde edilmiştir. Her bir titreşim modunda maksimum yerdeğiştirmeler spektral analiz ile bulunmuştur. Her bir titreşim modu için maksimum tasarım deprem yükleri hesaplandıktan sonra maksimum taban kesme kuvvetleri ve taban bunuma momenti hesaplanmıştır. Maksimum taban kesme kuvvetleri ve burulma momenti katlara dağıtılmıştır. Yapılarda bu değerler her bir mod için aynı anda oluşmaz. Herhangi bir serbestlik derecesinde tüm modların etkisinden oluşan kuvvetler ve deplasmanların muhtemel maksimum değerleri karelerin toplamının karekökü veya tam karesel birleştirme metodu kullanılarak hesaplanmıştır. Taşıyıcı sistemi çubuk elemanlardan oluşan uzay çerçeve tipi bir yapının 1. ve 11. derece deprem bölgesinde inşa edilmesi durumunda yapı elemanlarında oluşan kesit tesirleri hesaplanmıştır. Anahtar sözcükler: Üç boyutlu yapı / Genelleştirilmiş Jacobi Metodu / özdeğer / özvektör momenti özvektör / doğal frekans / modal matris / taban kesme kuvvetleri / taban burulma