Pilates ve düşük yoğunluklu kardiyo egzersizlerinin kadınlarda insülin direnci üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmada amacımız insülin direnci (İD) gelişmiş kadınlarda, pilates egzersizi (PE) ve düşük yoğunluklu kardiyo egzersizi (DYKE)'nin insülin direncine etkisini tespit etmektir. Son altı ayda düzenli olarak egzersiz yapmamış ve ilaç tedavisi görmeyen 20-40 yaş arası gönüllü 45 kadın çalışmaya davet edilerek DYKE (Düşük yoğunluklu kardiyo egzersizi), PE (pilates egzersizi) ve K (kontrol) olarak kendi istekleri doğrultusunda 15 kişi olacak şekilde gruplandırılmıştır.Çalışmamızda egzersiz öncesi ön test ve 12 haftalık egzersiz sonrası son test olmak üzere boy, kilo, BKİ (beden kitle indeksi), bel ve kalça çevresi uzunlukları gibi ölçümlerin yanısıra AKŞ (Açlık kan şekeri), TG (trigliserit), HDL (yüksek dansiteli lipoprotein), LDL (düşük dansiteli lipoprotein) ve TC (total kolestrol), İD (insülin direnci) bağımsız değişkenler ölçülmüştür.12 haftalık egzersizin bağımsız değişkenler üzerinde etkisinin tespit edilmesi için ön test ve son test sırasında toplanan veriler Wilcoxon İşaret T testi istatistiksel olarak değerlendirilmiş, gruplar arasındaki fark için Kruskal Wallis testi uygulanmış, Tamahane 's Postdoc testi ile ikili karşılaştırmalar yapılarak gruplar arası farklılıklar değerlendirilmiştir.Elde edilen verilere göre her iki egzersizin kilo, BKİ, bel ve kalça çevresi uzunluklarını istatistiksel olarak düşürdüğü, ancak kontrol (K) grubunda istatistiksel olarak olmasa da hafif bir atış olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanısıra, her iki egzersizinde AKŞ, açlık insülini ve İD'ın istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalttığı görülmüştür. DYKE'de LDL (p=0,044) ve TC (p=0,029) azaltırken, PE'nin istatistiksel olarak anlamlı bir fark yaratamadığı tespit edilmiştir. Kruskal Wallis testinin sonucunda 12 haftalık egzersizin açlık insülini ve İD gruplar arasında fark yarattığı tespit edilmiş (p=0.01), ancak AKŞ'nin gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yaratmadığı tespit edilmiştir. Yapılan ikili karşılaştırmalar DYKE grubunda K grubu ile karşılaştırıldığında İD'nın (p=0,042) istatistiksel olarak anlamlı şekilde azaldığı göstermiştir. Sonuç olarak İD geliştirmiş kadın hastaların tedavisinde DYKE programının İD'ı düşürmeye yardımcı olduğu tespit edilmiş olup, egzersiz programının en az 12 hafta olmak üzere İD tedavisinde etkili olabileceği tespit edilmiştir. Bunun yanısıra sağlık için egzersiz programları hazırlanırken esnekliği ve dengeyi arttırmak, tek düzelikten kurtulmak için kardiyo egzersizini destekleyici şekilde pilates egzersizi gibi farklı egzersiz türleri de değerlendirilmeli ve egzersiz programının çeşitlendirilmesi göz önünde bulundurulmalıdır.

This study aimed to determine the effect of Pilates Exercise (PE) and low-intensity cardio exercise (LİCE) on insulin resistance among women who have developed insulin resistance. 45 women aged 20-40 years, with a selection criteria of not having exercised regularly for the past six months and not having any medication were invited to join the study by choosing one of the groups which were LİCE (50-60% intensity brisk walking and running on a treadmill), PE (Pilates exercise) and C (control) according to their request. Participants were arranged so that each group contains at least 15 individuals.Data from anthropometric measurements such as height, weight, BMI (body mass index), waist and hips circumference lengths, as well as FBS (fasting blood glucose), TG (triglycerides), HDL (high Lipoprotein), LDL (low density lipoprotein) and TC (Total Cholestrol), IR (insulin resistance) were collected at the beginning of the pre-test evaluation and post test which was end of the 12 week exercise period.The data collected during the pretest and post test were assessed statistically using Wilcoxon sign T test to determine the effect of the 12-week exercise on independent variables and Kruskal Wallis test was performed to determine the difference among the groups LİCE, PE and C. The differences between groups were evaluated by performing binary comparisons with Tamahane's Postdoc test. According to the results both exercises statistically lowered weight, BMI, waist and hip circumference. In addition, both exercises have been seen to significantly reduceFBS, insulin and IR. While the low-intensity LİCE, LDL (P=0.044) and TC (P=0.029), PE could not make a statistically significant difference in these independent variables. Kruskal Wallis test showed that 12 weeks of exercise has created a difference in insulin and IR levels among groups (P=0.01), where as FBS were not affected by exercise and did not show statistically significant difference. Resultsshowed that exercise caused a statistically significant decrease in IR (P=0,042) in LİCE group when compared to C group. Consequently, it has been determined that the LİCE program for at least 12 weeks helps to reduce IR in the treatment of female patients who have developed insulin resistance and may be used for insulin resistant treatment. In addition, different types of exercise such as Pilates exercise should be considered in exercise programs in addition to cardio exercise in order to increase flexibility and balance, to get rid of boring elements, and to obtain diversification of exercise programs constructed for health and therapy.