Çalışanların güçlendirilmesi ve Türk Standartları Enstitüsü İstanbul Bölge Müdürlüğü Kalite Kampüsü`nde uygulama araştırması

Abstract

K S* &' -*/V v A T`. * S A7CT I*' t*l5W' /Vjf 1 Teknolojinin çok hızlı bir şekilde taklit edilebilmesi, rekabet şartlarının giderek yoğunlaşmasıyla birlikte firmaların ellerindeki en önemli rekabet aracının insan kaynakları olduğuna dair düşünceler daha fazla önem kazanmıştır. Bunun sonucunda, çalışanın iş yerindeki hareket alanını genişletmeye ve organizasyona olan katkısını artırmaya yönelik çabaları akademisyenleri ve uygulayıcıları bu konuda çalışmalara sevk etmiştir. 1980'li yıllardan sonra tartışılmaya başlanan toplam kalite yönetimi, yetki göçerimi, takım kurma ve geliştirme; 1990'larda ortaya çıkan ve gündeme oturan öğrenen organizasyon modeli, hep insanı organizasyonun merkezine oturtmayı ve organizasyona değişik açılardan daha fazla faydalı olmasını amaçlayanı yönetim teknikleridir. Bu tekniklerin hepsinin talep ettiği bir insan tipi vardır: İşine ilişkin sorumluluk ve karar alabilen; bunu yaparken de tamamen kendi inisiyatifini kullanabilen, yani güçlendirilmiş insan. Durum böyle olunca güçlendirilmiş çalışan ve bunun sonucu olarak da güçlendirilmiş iş yeri kavramları yöneticilerin ve akademisyenlerin gündemini işgal etmeye başladı. Güçlendirme kavramının yeni olması ve uygulamaya yönelik örneklerinin çok az olması sebebiyle diğer birçok kavram üzerinde olduğu gibi bu kavram üzerinde de bir görüş birliğine varılmasını zorlaştırmıştır. Ayrıca güçlendirme kavramının motivasyon, liderlik, yetki devri gibi kavramlarla yakın ilişkisi ve çok boyutlu olması bir mutabakatın sağlanmasını zorlaştırmaktadır. Bu çalışma, TSE'de çalışanların güçlendirme algılarını ve iş yerlerini güçlendirme derecelerini ölçmeyi amaçlamış ve bu konularda hem akademik alanda hem de uygulama alanında görülen eksikliklere bir katkıda bulunmayı amaçlamıştır. Ayrıca bu çalışmada, güçlendirmenin örgütsel bağlılık, iş tatmini, iş stresi üzerine etkisi incelenmiş ve bununla ilgili olarak TSE'de bir uygulama çalışması yapılmıştır. Sonuç olarak güçlendirmenin iş tatmini ve örgütsel bağlılığı artırdığı, ancak iş stresi ile ilgili olmadığı bulunmuştur.

SUMMARY pKV^çf ^^f£ f# While the technological developments are immediately copie^rdue ' the increasing intensity of competition, it was understood that the human capital being the most important asset of a company has gained tremendous support. As a result, the academicians and professionals have been suggesting that it is inevitable to enlarge the initiative and the level of participation for the employees. Since the 1980, managerial approaches such as Total Quality Management, Delegation, Team Creating and Team Development, along with the Learninqsorganisation which were in the academic agenda since 1990s have all suggested that human resources should be placed at the centre of the organization in order to improve the organisation from different directions. All these techniques require a specific human type: The person who can take responsibility and makes decisions on his own. This situation is clearly taken into consideration by `empowered worker` and as a result `empowered workplace`. Because of the fact that the concept of empowerment is new and its applications are few, it has been hard to reach an agreement on this concept. Besides, the concept of empowerment is strongly related to motivation, leadership.transfer of authority, and it is multi-dimensional. Thus reaching an agreement on its definition gets harder. This study aims to measure the perception of empowerment among the employees of Türk Standartları Enstitüsü (TSE) and contribute to the less studied concepts in both academic and practical fields. Also in this study effects of empowerment on organizational commitment, job satisfaction and job stress are examined and an empirical study has been carried out in TSE. Results lead to the fact that empowerment increases the level of job satisfaction and organizational commitment, however has no relationship with the job stress.