dc.contributor.advisor | Deniz Demir, Helin | |
dc.contributor.author | Yardim, Hüseyin | |
dc.date.accessioned | 2021-05-07T12:16:27Z | |
dc.date.available | 2021-05-07T12:16:27Z | |
dc.date.submitted | 2009 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/619753 | |
dc.description.abstract | Retina dekolmanı (RD), modern tanı ve tedavi yöntemlerine rağmen erken dönemde tedavi edilmediği takdirde körlükle sonuçlanabilen bir hastalıktır. Görülme sıklığı %0,01 iken afak ve miyopisi olan hastalarda bu oran %1-3,6 olarak tespit edilmiştir. 1970'li yıllarda pars plana vitrektominin göz cerrahisine girişi ile çığır açılmış ve başarılı sonuçlar elde edilmeye başlanmıştır. Gonin'in modern retina dekolmanı cerrahisine ilk adımı atmasından sonra bu alanda yeni cerrahi yöntemler geliştirilmiştir. Retina dekolmanının oluşum nedenlerinin daha iyi anlamamız ve gelişen teknik imkanlar sayesinde başarısız cerrahi oranları gittikçe azalmaktadır. Günümüzde, telaffuz edilen anatomik başarı %90'dır. Biz bu çalışmada, kliniğimizde yırtıklı (YRD) ve traksiyonel retina dekolmanlı (TRD) olgular da gerçekleştirilen primer pars plana vitrektomi (PPV) ameliyatı sonuçlarını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesini amaçladık.Aralık 2005-Mart 2008 tarihleri arasında PPV ameliyatı uygulanan toplam 49 RD olgunun 49 gözü çalışmaya dahil edildi. Yirmibeşi kadın (%51), 24'ü erkek (%49) idi. Olguların yaşı 11-79 arasında idi. Olguların ameliyat öncesi ve sonrası görme keskinlikleri, dekolmanın tipi ve lokalizasyonu, süresi, ameliyat esnasında ve sonrasında gelişen komplikasyonlar geriye dönük olarak incelendi.Ameliyat öncesi 23 gözde (%47,9) yoğun vitreus kanaması, 20 gözde (%41,6) TRD, 8 gözde (%16,6) traksiyonel-yırtıklı retina dekolmanı, 8 gözde (%16,6) YRD, 3 gözde (%6,12) proliferatif vitreoretinopati bulunmaktaydı. Kırkaltı gözde (%95,8) retina yatıştırıldı. Görme düzeyinin 32 gözde (%65,3) arttığı, 11'inde (%22,4) değişmediği, 6'sında ise (%12,2) azaldığı belirlendi.Fonksiyonel başarı görme keskinliğinde artma anatomik başarı retinanın yatıştırılması olarak tanımlanmıştır.Her iki grupta ameliyat öncesi ölçümlerle karşılaştırıldığında görme keskinliğinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme elde edilmiştir (fonksiyonel başarı). Anatomik başarı oranları ise YRD'de %78.9, TRD'de %73.3 olarak tespit edilmiştirSonuç olarak PPV cerrahisi, her iki tip retina dekolmanında fonksiyonel ve anatomik başarıyı arttırır ve bu hastalarda tedavi seçeneği olarak tercih edilmelidir.Anahtar Kelimeler: Yırtıklı retina dekolmanı, traksiyonel retina dekolmanı, pars plana vitrektomi. | |
dc.description.abstract | Retinal detachment (RD), in spite of modern diagnostic and therapeutic methods, is a disease which can lead to blidness in the early period if not treated. While the incedence of retinal detachment is 0.01%, in patients with aphakia and myopia the incedence is 1-3.6%. The most significant change marked by the modern era was the introduction of pars plana vitrectomy in 1970 and successful results have been obtained since then. After Gonin?s first steps at retinal detachment surgery, new surgical methods have been developed. As our understanding of the mechanisms of retinal detachment and the technical oppurtunities have been improved, the rate of unsuccesful surgery decreases gradually. Today, the pronunced anatomical success rate is 90%. In this study we aimed to analyze the factors affecting the prognosis of rhegmatogen (RRD) and tractional (TRD) retinal detachment in patients who had undergone pars plana vitrectomy in our clinic.Forty-nine eyes of 49 cases with RD whom were operated between December 2005-March 2008 were included in the study. Twenty-five were female (%51) and 24 were male (%49). The age of the patients were between 11 and 79. Preoperative and postoperative visual acuity, type and localization of the detachment, disease duration, complications were retrospectively examined.Twenty-three eyes (%47,9) had intense vitreous hemorrhage, 20 (%41,6) had TRD, 8 (%16,6) had tractional-rhegmatogen retinal detachment, 8 (%16,6) had RRD, and 3 (%6,12) had proliferative vitreoretinopathy. In 46 eyes (%95,8) anatomical success was established. The visual acuity was increased in 32 (%65,3), not changed in 11 (%22,4) and decreased in 6 (%12,2) cases.Functional success is defined as improvement in visual acuity and anatomical success as retinal reattachment in our study.Statistically significant improvement has been obtained in visual acuity (functional success) in both groups as compared to preoperative measurements. Anatomical success rates were 78.9% in RRD and 73.3% in TRD.As a result, PPV increases functional and anatomical success in both groups of retinal detachment and should be chosen as a choise of treatment in these patients.Key words: Rhegmatogen retinal detachment, tractional retinal detachment, pars plana vitrectomy. | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Göz Hastalıkları | tr_TR |
dc.subject | Eye Diseases | en_US |
dc.title | Primer pars plana vitrektomi uygulanan retina dekolmanlı olgularda sonucu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi | |
dc.title.alternative | Evaluation of factors affecting results in patients with retinal detachment who had undergone pars plana vitrectomy | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı | |
dc.identifier.yokid | 354854 | |
dc.publisher.institute | Tıp Fakültesi | |
dc.publisher.university | GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 247950 | |
dc.description.pages | 92 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |