Poliprolen meshin neden olduğu sinir hasarına metilprednizolon ve tenoksikamın etkisi

Abstract

GİRİŞKasık fıtığı onarımları genel cerrahi pratiği içinde en sık yapılan ameliyatlardan biridir. Kasık fıtığı ameliyatları sonrasında görülebilen kronik ağrının etyolojisinde, kullanılan prolen meshin ya da neden olduğu fibrozisin yaptığı sinir entrapmanının rol oynayabildiği gösterilmiştir. Bu çalışmadaki amacımız metilprednizolon ve tenoksikamin, fıtık tamirinde kullanılan prolen mesh greftin neden olduğu sinir fizyomorfolojisindeki değişiklikleri önlemedeki etkinliğini araştırmaktır.MATERYAL VE METODElli adet, 250-350 gr ağırlığında, erkek Wistar-albino sıçan randomize olarak 5 gruba ayrıldı. Tüm gruplarda bazal sinir transportu olcumu yapıldıktan sonra siyatik sinir ortaya kondu. Grup 1'de siyatik sinir yalnızca manipüle edildi. Diğer gruplarda siyatik sinir etrafına monoflaman polypropilen mesh sarıldı. Grup 2`de herhangi ek bir uygulama yapılmazken, Grup 3' de sinir ve greft çevresine tek doz 2 mg/kg metilprednizolon uygulandı. Grup 4 ve 5`te ise sinir ve greft çevresine 4 hafta boyunca her gün 0,5 mg/kg dozda metilprednizolon (Grup 4) ve 1 mg/kg dozda tenoksikam (Grup 5) uygulandı. Nöral transport 4 hafta sonra elektromyografi ile değerlendirildi ve işlem öncesi değerler ile karsılaştırıldı. Sonrasında sıçanlar sakrifiye edildi ve siyatik sinir greft sarılan bölgenin 1 cm proksimal ve distalini içine alacak şekilde eksize edildi. Inflamasyon ve fibrozis histopatolojik olarak skorlandı.BULGULARBazal latans değerleri gruplar arasında benzerken, ameliyat sonrası anlamlı fark saptandı. Grup 2'de postoperatif latans Grup 1`e göre anlamlı derecede uzamıştı. Grup 3`de ise Grup 2'ye göre anlamlı derecede kısalmış olarak bulundu (p=0.007). Gruplar preoperatif ve postoperatif amplitüdlerine göre karşılaştırıldığında anlamlı fark olmadığı saptandı. Denervasyon derecesi ise gruplar arasında anlamlı fark gösterdi (p<0.05). Grup 2'de denervasyon Grup 1`e göre daha fazla idi. İlaç uygulanan gruplarda ise grup 2'ye oranla denervasyon şiddetinin değişmediği saptandı. Gruplar inflamasyon ve fibrozis skorlarına göre karşılaştırıldığında anlamlı fark olduğu saptandı (p<0.05). Grup 2'de Grup 1`e göreinflamasyon ve fibrozis skorlarının anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü. En yüksek inflamasyon ve fibrozis skorlari ise tekrarlayan ilaç uygulaması yapılan gruplarda saptandı. Tek doz steroid uygulanan grupta ise mesh grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı olmasa da inflamasyonda azalma saptandı. Benzer şekilde en yüksek fibrozis skorları tekrarlayan ilaç uygulaması yapılan ratlarda saptanırken, tek doz steroid uygulanan grupta mesh grubuna göre fibroziste anlamlı bir artış olmadığı görüldü.SONUÇHerni onarımında kullanılan prolen meshin inflamasyon ve fibrozisi arttırdığı, sinirin latans süresinin ve denervasyonun olumsuz etkilendiği saptandı. Tek doz metilprednizolon kullanımı sinir hasarı ve inflamasyonda gerilemeye yol açarken, 4 hafta süre ile günlük metilprednizolon veya tenoksikam uygulanması ise inflamasyon ve fibroziste artışa yol açtı ve sinir fizyomorfolojsini korumada etkili olmadı.Anahtar Kelimeler: Fıtık, Mesh, İnflamasyon, Fibrozis, Tenoksikam, Metilprednizolon

INTRODUCTIONGroin hernia repairs are one of the most performed operations in general surgery practice. It was shown that entrappment of the nerves by the mesh or mesh related fibrosis may play a role in etiology of chronic pain after hernia repairs. The purpose of this study was to investigate the effect of methylprednisolone and tenoxicam on the protection of damage of the nerve physiomorphology caused by prolene mesh used in hernia repair.MATERIALS AND METHODFifty male Wistar-albino rats weighing 250-350 gr, were randomly divided into 5 groups. Sciatic nerve was dissected in all rats after performing EEG on basal neural transport. In group 1, only sciatic nerve manipulation was performed. Other groups received a monofilament polypropylene cuff around the sciatic nerve. No additional procedure was performed in group 2. In group 3, 2 mg/kg single dose methylprednisolone was injected around the nerve and mesh. In group 4 and 5, 0.5 mg/kg/day methylprednisolone and 1 mg/kg tenoxicam was injected around the nerve and mesh for 4 weeks, respectively. Neural transport was evaluated by electromyography 4 weeks later and compared with pre-procedural values. Then the rats were sacrificed and, sciatic nerves including 1 cm around the mesh were excised. Inflammation and fibrosis were scored histopathologically.RESULTWhile basal latency was similar, postoperative latency was significantly different among groups. Latency was significantly longer in group 2 than the group 1. It was significantly shorter in group 3 when compared to group 2 (p=0.007). Preoperative and postoperative amplitudes were similar among groups. Denervation was significantly different among groups (p<0.05). Denervation was higher in group 2 than group 1. It was similar to group 2 in study groups. Inflammation and fibrosis was significantly different among groups (p<0.05). Inflammation and fibrosis scores were significantly higher in group 2 than group 1. The highest inflammation and fibrosis scores were detected in repetitive drug administrated groups. Although it wasn`t statistically significant, inflammation was lower in single dose steroid administrated group than group 2. Similarly, the highest fibrosis scores were detected in repetitive drug administrated groups. Single dose steroid administration didn?t increase fibrosis when compared to group 2.CONCLUSIONProlene mesh used in hernia repair caused increased inflammation and fibrosis and effected latency and denervation negatively. Single dose methylprednisolone administration decreased nerve damage and inflammation. On the other hand, daily administration of methylprednisolone and tenoxicam for 4 weeks caused increased inflammation and fibrosis and wasn`t affective on protection of nerve physiomorphology.Keywords: Hernia, Mesh, Inflammation, Fibrosis, Tenoxicam, Methylprednisolone