Trokanterik proksimal femur kırıkları tedavisinde artroplasti ve çivi ile internal fiksasyon yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı pertrokanterik femur kırığı nedeniyle hemiartroplasti ve çivi ile internal fiksasyon yapılan hastaların fiziksel aktivitelerini ve günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlık derecelerinin karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Merkezi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Ekim 2007–Ekim 2013 tarihleri arasında proksimal femur çivisi yapılan 48 ve parsiyel protez yapılan 38 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Fonksiyonel değerlendirmede Harris kalça skorlama sistemi, bağımsızlık derecelerini belirlemede ise Broos bağımsızlık cetveli kullanıldı. Ayrıca hastalar demografik özellikleri, kırık tarafı, travma tipi, travmadan sonra ameliyata kadar geçen süre, ameliyat süresi, komplikasyonlar açısından da değerlendirildi.Bulgular: Hastaların 49'u kadın, 37'si erkek idi. Hastalarımızın yaş ortalaması 79,4 yıl(55-93)idi. Hastaların ortalama takip süresi 20,1 (12-72) aydı. Kırıkların %93'ü ev içi düşme, %5'i yüksekten düşme ve %2'si trafik kazası kaynaklıydı. Gruplar arasında Harris kalça skoru ve Broos bağımsızlık cetveli sonuçları açısından anlamlı fark gözlenmedi. Proksimal femur çivisi yapılan 48 hastadan 4 (%8,3) ve parsiyel protez yapılan 38 hastadan 2 hastada (%5,2) yeniden ameliyat gerektiren mekanik komplikasyon geliş︎ti.Sonuç: Pertrokanterik femur kırıkları ya︎şlı hastalar için mortal ve morbit sonuçları olan ciddi bir travmadır. Hastaları erken ve hızlı bir ş︎ekilde yaralanma öncesi hareket ve fonksiyonel seviyesine döndürmek için cerrahi tedavi seçenekleri tercih edilmelidir. Pertrokanterik kırıkların tedavisinde proksimal femur çivisi, minimal invaziv teknikle uygulanabilmesi, kısa ameliyat süresi, daha az kanamaya neden olması nedeniyle iyi bir seçenek olarak görülmektedir. Yaşlı aktif hastalarda internal tespit mümkün değil ise hemiartroplasti düşünülmelidir.

Aim: The aim of the study is to compare independency level of physical activities and daily life activities of patients who were applied hemiarthroplasty and internal fixation with nail due to pertrochanteric femur fractures.Material and Method: Between October 2007 and October 2013, 48 patients who were applied proximal femoral nail and 38 patients who were done hemiarthroplasty in the Orthopaedics and Traumatology Clinic, of Gaziosmanpaşa University, Research and Application Center.were evaluated retrospectively. For functional evaluation and independency level, we used Harris Hip Scoring System and Broos Independency Scale. Respectively the patients were also analyzed according to their demographic features, fracture parts, type of trauma and time between surgery and trauma, complications and operation time.Findings: 49 of the patients were female and 37 of them were male. The average age of our patients were 79.4(55-93)years. Mean follow-up was 20.1 (12-72) months. 93% of the fractures resulted from simple falls, 5% resulted from falls from height, and 2% resulted from traffic accidents. No significant difference was observed between the groups regard to the results of Harris Hip Scoring and Broos Independency level. 4 of the 48 patients (8,3 %) who were applied proximal femoral nail, and 2 of 38 patients (5,2 %) who were operated with hemiarthroplasty had needed reoperation because of mechanical complications.Result: Pertrochanteric femur fractures are serious trauma for elderly patients and cause morbidity and mortality. Surgical treatment options should be preferred in order to enable patients turn back to their movement and functional levels before the injury early and quickly. In the treatment of pertrochanteric fractures, proximal femoral nail is seen as a good option since it can be applied with minimal invasive technique, it has short surgery time, and it causes less hemorrhage. If internal fixation is not possible for old active patients, hemiarthroplasty should be considered.