Tip 2 diyabeti olan hastalarda visfatin gen polimorfizminin biyokimyasal parametrelerle karşılaştırılması

Abstract

Tip 2 diyabetes mellitus (DM) ile bir adipositokin olan visfatin arasındaki ilişkiyi gösteren birçok çalışma bulunmasına rağmen hala sonuçlar çelişkilidir. Ayrıca visfatin polimorfizminin diyabeti ve diyabetik nefropatiyi nasıl etkilediği de tam olarak açıklığa kavuşturulamamıştır. Biz bu çalışmada visfatin düzeyi ve visfatin gen polimorfizminin tip 2 diyabetli hastalarda ve diyabetik nefropati gelişimi üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçladık.DM dünya çapında en yaygın hastalıklardandır fakat hastalığın temelindeki asıl sorun makrovasküler ve mikrovasküler olaylardır. DN diyabetin en önemli mikrovasküler komplikasyonlarından biridir. Visfatin 2005 yılında Fukuhara ve arkadaşları tarafından adipoz dokudan salındığı gösterilerek, plazma glikoz seviyelerini düşürücü etkilerinden dolayı insülinomimetik bir adipositokin olarak tanımlanmıştır. Ayrıca pre-B hücre koloni artırıcı faktör (PBEF) ve nikotinamid fosforibozil transferaz (Nampt) olarak tanımlanmış bir enzim olarak da bilinir.Bu çalışmaya, Amerikan Diyabet Birliği (ADA) kriterlerine göre klinik olarak tip 2 DM tanısı almış 200 diyabet hastası ve kontrol grubu olarak da herhangi bir sistemik hastalığı olmayan 100 sağlıklı birey alındı. Tüm hastaların kan basınçları, boy, kilo ve bel çevreleri ölçüldü. VKİ: kg/m² formülü kullanılarak hesaplandı. Alınan kan örneklerinden açlık serum glukozu, diğer rutin biyokimya tetkikleri, visfatin düzeyleri ve plazmalarından HbA1C düzeyleri değerlendirildi. Visfatin polimorfizmi için tam kan örneklerinden elde edilen plazmalarından DNA izolasyonu yapılarak ve sekans yöntemi ile genotipler belirlendi.Çalışmamızda diyabet hastalarında sağlıklı kontrol grubuna göre visfatin düzeylerinde anlamlı olmayan bir azalma bulundu. Açlık kan glukozu ve HbA1C değerleri de hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekken bu parametrelerin visfatin düzeyi ile arasında anlamlı bir korelasyon yoktu. 200 diyabet hastasının 24 saatlik idrar mikroalbuminüri düzeylerine bakıldığında; albuminürisi olan hastalar ile olmayan hastalar arasında visfatin düzeyleri açısından anlamlı bir fark bulunamadı. Fakat CC allelinde visfatin düzeyi TT alleline göre anlamlı olarak yüksekken tam tersi HBA1C düzeyi ise CC allelinde TT alleline göre anlamlı olarak düşük bulundu. İdrar mikroalbumin düzeyleri visfatinle korelasyon göstererek CC allelinde en yüksek değerde iken, TT allelinde ise en düşük olarak bulundu.Sonuç olarak diyabet hastalarında, hastalığın dönemine göre visfatinin düzeyi farklılık gösterebilmektedir. Visfatin polimorfizmi visfatin düzeylerini değiştirmektedir. Ayrıca nefropati derecesi de visfatin polimorfizminden etkilenmektedir. Visfatin polimorfizminin ise diyabette etkili olduğu gösterilmiştir. Diyabet hastalarının özellikle nefropati ve diğer komplikasyonların gelişimi bakımından visfatin gen polimorfizmi açısından değerlendirilmesi bu konuya daha da ışık tutacaktır.

Even there are many studies showing the relationship between type 2 diabetes mellitus and visfatin which is an adipocytokine, the results are still conflicting. It is also not clearly understood how visfatin polymorphism affect diabetes and diabetic nephropathy. Our aim in this study is to search for the effects of visfatin level and visfatin gene polymorphism on type 2 diabetes patients and the development of diabetic nephropathy. Diabetes Mellitus (DM) is one of the most prevalent diseases in the world but the real problem of DM lies behind macrovascular and microvascular events. Diabetic nephropathy is one of the most important microvascular complications of diabetes. Visfatin is showed to be secreted from adipose tissue in 2005 by Fukhara et al and it is identified as an insulinomimetic adipocytokine because of its lowering effect of plasma glucose levels. Besides, It is also known as an enzyme which is defined as pre-B cell colony enhancing factor (PBEF) and nicotinamide phosphorybozyl Transferase (NAMPT). 200 patients with diagnosis of diabetes mellitus according to the criteria of American Diabetes Association (ADA) and 100 healthy people without any systematic diseases in the control group are included in the study. Blood pressure, height, weight and waist circumference are measured in every patient. BMI is calculated by using kg/ m² formula. Fasting serum glucose levels, other routine biochemical tests, visfatin levels and HbA1c levels form the plasma are measured from the blood samples taken. For visfatin polymorphism identification, DNA isolation from full blood sample is done and sequence method is used for genotyping. We found a statistically insignificant decrease of visfatin levels in diabetes group when compared to healthy control group. Even fasting blood glucose and HbA1C levels were significantly increased in the patient group, those parameters were not significantly correlated with the visfatin levels. When we checked 24- hour urine microalbuminuria levels in 200 diabetic patients, there was no significant difference in visfatin levels between patients with albuminuria and without albuminuria. But visfatin levels in CC alelle were significantly increased when compared to TT allele, and HbA1C level was significantly decreased in CC alleles when compared to TT alelle. Urine microalbumin levels were in the highest level in CC allele together with visfatin level, and they were in the lowest level in TT allele. Consequently, visfatin levels differ in patients with diabetes according to the disease term. Visfatin polymorphism changes visfatin levels. Besides, nephropathy stage is also affected with visfatin polymoprhism. Visfatin polymorphism is also showed to be effective in diabetes. Evaluation of diabetes patients in terms of visfatin gene polymorphism especially with respect to development of diabetic nephropathy and other complications will enlighten this subject.