Fokal solid karaciğer kitlelerinin benign-malign ayrımında hepatik elastografinin tanı değeri

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amacımız; fokal solid karaciğer kitlelerinin benign veya malign ayrımını yapmada hepatik elastografinin tanı değerini belirlemektir. Bu amaçla karaciğer parankim gerinimi/lezyon gerinim oranlarının, elastografik renk kodlarının malign veya benign kitleler arasında tanısal açıdan farklı olup olmadığı değerlendirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Aralık 2014 - Haziran 2015 tarihleri arasında polikliniklerden rutin tüm batın veya hepatobilier ultrasonografi için bölümümüze yönlendirilen, 2 cm ve üstü büyüklükte fokal solid karaciğer kitlesi olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Tek radyolog tarafından rutin B-mod ultrasonografi (US), renkli doppler ve semikantitatif elastografi yapıldı. Lezyonlar, gerçek zamanlı B-mod ve renkli doppler US ile görüntülenerek lezyonların boyutları, proba uzaklıkları, ekojeniteleri ve vaskülariteleri değerlendirildi. Daha sonra elastografi moduna geçilerek aynı prob ile hastaya gerçek zamanlı elastografi görüntüleri elde edildi. Elastografi incelemesi hasta nefesini tutarken subkostal veya interkostal tarama ile elde edildi. Renk skalası gerinim yüksek olanlar için kullanılan kırmızı ile gerinimi az olan mavi renk aralığında olup yeşil ara gerinime sahip alanları gösterir şekilde ayarlandı. Lezyona ve gerinimin karşılaştırılacağı karaciğer parankimine birbirine eşit ya da eşite yakın region of interest (ROI)'ler konularak ölçümler yapıldı. Lezyonların gerinim ölçümleri, gerinim indeks değerleri ve renk kodu kaydedildi. Lezyonun sertliğini gösteren gerinim indeks değeri; normal karaciğer parankimi ile lezyon gerinim değerleri oranlanarak elde edildi. Tüm istatistiksel analizler SPSS paket programı (Statistical Package for the Social Sciences 15.0) kullanılarak yapıldı. Gerinim değerleri ortalama ± standard deviasyon şeklinde hesaplandı. Benign ve malign karaciğer fokal solid kitlelerinin gerinim indeks oranını karşılaştırmak için non parametrik test olan Mann-Whitney U testi, elastografik renk kodu ile kitle natürünü kıyaslamak içinse Ki-kare testi kullanıldı. SPSS programı yardımcılığı ile sensitivite ve spesifite oranları hesaplandı. Sensitivite ve spesifitenin toplamının en yüksek olduğu değer eşik değer olarak kabul edildi.Bulgular: Bu prospektif çalışmada 52 hasta, 56 fokal solid karaciğer lezyonu değerlendirildi. Lezyonların 33'ü hemanjiyom, 2'si fokal nodüler hiperplazi (FNH), 16'sı metastaz ve 5'i de hepatosellüler kanser (HCC) olarak tanı aldı. Lezyonların 28'i baskın mavi renk kodlaması verirken 28'i de baskın yeşil renk kodlaması vermekteydi. Mavi renkli lezyonların 17'si malign iken 11'i benign, yeşil renkli lezyonların ise 24'ü benign iken 4'ü maligndi. Ki kare testi ile kitle natürü ve renk kodlaması karşılaştırıldığında renk kodlaması ile kitle natürü arasındaki farkın anlamlı olduğu görüldü. Parankim geriniminin lezyon gerinimine oranı ile elde edilen gerinim indeks değerleri malign ve benign kitlelerde karĢılaĢtırıldı. Mann Whitney U testine göre gerinim indeks değerleri malign ve benign kitlelerde p<0,05 olup istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Sensitivite ve spesifite değerinin toplamının en büyük olduğu 2,785 cut-off değeri olarak belirlendi. Lezyonun malign-benign ayrımında cut-off değeri 2,785 alındığında sensitivite %85, spesifite % 88 olarak hesaplandı.Sonuç: Ultrason elastografinin B mod US ile birlikte kullanıldığında benign- malign karaciğer kitlelerinin ayrımında umut vaad eden bir inceleme yöntemi olduğunu düşünmekteyiz. Ultrason elastografi sayesinde gereksiz biyopsiler ve kontrastlı kesitsel tetkiklerin azalacağını hastaya çok kısa sürede, invazif işlem yapılmaksızın, radyasyona maruz kalmaksızın ve oldukça düşük maliyetle tanı konulabileceğini öngörmekteyiz.Anahtar sözcükler: benign, karaciğer kitlesi, malign, sonoelastografi

Diagnostic Value of Hepatic Elastography of Liver Masses Distinguishing Benign from Malign Objective: Our objective of the study is to ascertain the diagnostic value of hepatic elastography of focal solid liver mass in order to distinguish benign from malign. In line with this objective, whether the ratio of liver parenchyma strain to lesion strain and elastographic color codes differ between malign and benign diagnostically was evaluated. Materials and Methods: Between December 2014 and June 2015, patients with 2 cm and above in size focal solid liver mass, who had been directed to our department from policlinics for routine whole abdomen or hepatobiliary ultrasonography, were included in the study. Routine B-mode, ultrasonography (US), color doppler and semiquantitative elastography was performed by one radiologist. Lesions, sizes of lesions, their distance form prop, their echogenicities and vascularities were evaluated by imaging with real-time B-mode and color Doppler US. Thereafter, by switching to elastography mode, patients‟ real-time elastography images were achieved with the same prob. Elastrography study was obtained with subcostal or intercostal scanning during which the patients held their breath. The color scale was arranged to show green part strain which is between high strain red and low strain blue. Measurements were carried out by placing equal or near equal region of interests (ROI) in the lesion and where the strain would be compared in liver parenchyma. Strain measurements and strain index values of the lesions and lesion color code were recorded. Strain index value which shows the lesion hardness was achieved by proportioning a regular liver parenchyma and lesion strain values. All statistical analyzes were performed with SPSS software package (Statistical Package for the Social Sciences 15.0). Strain values were measured as average ± standard deviation. Mann-Whitney U test, a nonparametric test, was used to compare strain index ratio of Benign and malign liver focal solid masses, while chi-square test was used to compare elastographic color code and mass nature. Sensitivity and specifity ratios were calculated with the help of SPSS software. The highest value of total of sensitivity and specifity was accepted as the cut-off value.Results: In this prospective study, 52 patients, 56 focal solid lives lesions were studied. 33 of the lesions were diagnosed as haemangioma, 2 of them as focal nodular hyperplasia, (FNH), 16 as metastasis and 5 as hepatocellular carcinoma (HCC). While 28 of the lesions had dominant blue color code, 28 of them had dominant green color code. 17 of the blue color lesions were malign, 11 were benign, while 24 of the green color lesions were benign and 4 were malign. When mass nature and color code compared with chi-square test, it was clear that the difference between color code and mass nature was valid. In order to get the ratio of parenchyma strain to lesion strain, strain index values were compared in malign and benign masses. According to Whitney U test, strain index values malign and benign masses are p<0, 05, which is statistically valid. 2,785 which is the highest value of total of sensitivity and spesifity, was determined as cut-off value. When distinguishing lesion‟s malign from benign, if the cut-off value is accepted as 2,785, sensitivity is calculated as 85%, spesifity is calculated as %88. Conclusion: We believe, when used with B-mode US, Ultrasound elastography is a promising study method for distinguishing liver masses of benign and malign. We predict with Ultrasound elastography, unnecessary biopsies and contrast-enhanced cross-sectional examinations will diminish, patients will be diagnosed in a very short time with a considerably low cost and without any insative operations or being exposed to radiation. Keywords: benign,liver mass, malign, sonoelastography